Yehor (15) vluchtte uit Kiev en voetbalt nu in Helmond
"Go Yehor, go go go!" klinkt het over de velden van SV Brandevoort. Yehor begint te rennen, de bal aan zijn voet. Hij geniet er zichtbaar van dat hij weer kan voetballen. "Ik ben blij om hier te zijn en mee te kunnen spelen," vertelt hij enthousiast. "En het team is heel aardig."
Dat team is JO16-2. Yehor wordt er met open armen ontvangen. Speler Aidan Hankins legt uit: "Het maakt niet uit waar hij vandaan komt. Zolang hij maar kan voetballen. En hij doet het goed." Teamgenoot Guus Boeien vult aan: "Ik vind het wel leuk. Hij kan goed mee en hij spreekt goed Engels dus dat komt wel goed."
"Hij lacht weer, dat is het belangrijkste."
Yehor woont voorlopig bij zijn oom Menno Adema in Helmond. "We kunnen Yehor en zijn moeder en zus rust bieden en veiligheid. Dat voelt goed. Sinds vorige week maandag zijn ze bij ons. Toen ik Yehor de eerste avond vroeg wat hij graag wilde doen zei hij meteen: "Ik wil voetballen!" Toen heb ik hier bij de club gevraagd of dat kon en was het heel snel geregeld. Ik vind het heel leuk om hem hier over het veld te zien rennen. Hij lacht weer, dat is het belangrijkste. Meer kan ik toch niet wensen?"
Yehor is met zijn familie vijf dagen onderweg geweest voor hij in Helmond aankwam. Hij blikt terug: "We zijn eerst naar het treinstation van Kiev gegaan. Van daaruit gingen we naar Lviv. Toen naar Krakau en uiteindelijk kwamen we hier. Het was een lange reis, we waren erg moe."
Yehor moest tijdens zijn vlucht bijna alles achterlaten. Daarom stonden er bij SV Brandevoort twee tassen met kleding voor hem klaar. Yehor: "Ik heb een tas met voetbalspullen gekregen en een tas met gewone kleren en schoenen. Daar ben ik heel blij mee."
"Waar je ook vandaan komt, je wordt geaccepteerd. Voetbal is een internationale taal."
Vanaf nu mag Yehor elke maandag en woensdag meetrainen met het team. Als dat goed gaat mag hij ook wedstrijden gaan spelen. Trainer Ian Hankins is tevreden over zijn nieuwe pupil. "Hij werkt hard en past goed in de groep. Dat is zo leuk aan kinderen, ze passen zich snel aan. Waar je ook vandaan komt, je wordt geaccepteerd. Voetbal is een internationale taal."
Op de vraag of Yehor zich al een lid van het team voelt, antwoordt hij bescheiden: "Nog niet. Maar nog een paar trainingen en dan hoor ik er echt bij."