Hans (60) werkt al 27 jaar bij Fokker en baalt dat zijn fabriek dichtgaat
Fokker wil de fabrieken in Hoogerheide en Helmond sluiten. De productie van landingsgestellen en andere vliegonderdelen wordt verplaatst naar Papendrecht. Bijna al het personeel mag mee over naar de nieuwe vestiging. Maar dat is vanaf Helmond meer dan honderd kilometer rijden, een ritje van bijna anderhalf uur, zonder files mee te rekenen.
Hans kan het amper geloven. Fokker is een verlengstuk geworden van zijn familie: zijn zwager, neefje en zoon werken ook in de Helmondse fabriek. "We zijn vrijdag met een stuk stront naar huis gestuurd."
"Wie wil mij nog op mijn 65ste?"
Samen met nog een stuk of tien andere collega's werkt de familie op de afdeling galvano. Daar brengen ze een laagje aan over de onderdelen zodat ze niet gaan roesten. Hun afdeling blijft waarschijnlijk als een van de laatste actief in Helmond.
Hans moet er niet aan denken om daarna elke dag op en neer te moeten naar Papendrecht. "Ik heb twee kunstknieën en ik heb een hartinfarct gehad. Moet ik straks dan nog midden in de nacht alleen naar huis rijden?"
"We worden als oude sokken in de hoek geflikkerd."
Ook zijn leeftijd speelt mee. "Als de fabriek hier sluit, ben ik 62. Dan beland ik straks in de WW en moet ik na een paar jaar weer op zoek naar een andere baan. Wie wil mij nog op mijn 65ste?" Door een eerder faillissement van Fokker heeft hij maar recht op een relatief kleine ontslagvergoeding waarmee hij het volgens hem niet tot aan zijn pensioen kan uitzingen.
Waar Hans nog relatief rustig blijft, is zijn collega Karlijn (50) echt teleurgesteld. "We worden als oude sokken in de hoek geflikkerd'', vertelt de Helmondse tijdens de bijeenkomst.
"Het voelt als een dolksteek in mijn rug."
Ze werkt sinds zeven jaar in een team van vijftien mensen op de kwaliteitsafdeling bij Fokker. "Ik zou er zo nog een keer om kunnen janken. Ik dacht altijd dat ik mijn gouden mandje had gevonden, maar we worden gewoon afgeserveerd. Het voelt als een dolksteek in mijn rug."
Ze is totaal niet te spreken over de leiding van het bedrijf. "Ik werk voor mijn gevoel bij een stukje Nederlands historie. Ik dacht dat Fokker altijd zo goed voor zijn personeel was", klinkt ze teleurgesteld. "Ik heb altijd hart voor de zaak gehad, net als al mijn collega's. Maar nu lijkt niemand er meer zin in te hebben."
"Ik heb al wat hengeltjes uithangen."
Veel medewerkers geloven niet meer in een toekomst met Fokker in Helmond. Ze hopen op een nette ontslagvergoeding, want in de reis naar Papendrecht lijkt niemand zin te hebben. "Als het aan ons ligt, gaat het slot er voor een paar dagen op", vertelt Hans over de stakingsbereidheid. Karlijn is al druk op zoek naar een andere baan: "Ik heb al wat hengeltjes uithangen. Bij een leuke functie ben ik weg."
Bij de Fokkerfabriek in Helmond werken zo'n 350 mensen, waarvan honderd op uitzendbasis. De verhuizing staat waarschijnlijk voor eind dit jaar gepland. Een jaar later zou de Helmondse vestiging dan helemaal dicht gaan.
