Dat hij zichzelf sinds woensdag Abraham mag noemen, is even wennen voor Guus. "Je denkt: het is wat het is. Maar dan staat er wel ineens '50' op die taart. Vroeger klonk dat heel oud." Niet dat het aan hem af te zien is. "En in het koppie voel ik me ook nog tussen de 25 en 30. Alleen de knieën, die zijn echt vijftig", lacht hij.

Terugkijken mag dan niet zijn grootste hobby zijn, maar als hij toch wat hoogtepunten moet noemen uit die halve eeuw? "Dat zijn er zoveel. Er zijn mooie kinderen geboren, liefde is ontluikt. Dat zijn de belangrijkere dingen in het leven."

En dan hebben we het nog niet eens gehad over zijn carrière, die sinds zijn doorbraak in 1995 als een trein gaat. "Of ik me af en toe nog een beetje de student van toen voel? Nou, die zit steeds meer verborgen hoor."

Student of niet, voor een goed feestje draait Guus zijn hand nog niet om. "Integendeel. Er staat een heel druk en leuk jaar op de planning. Vrienden van Amstel Live, na twee jaar weer Groots met een Zachte G én we gaan eindelijk naar New York. Alles komt nu in één keer samen. Kortom: het belooft alweer een heel mooi jaar te worden."