Franky en Coen bakten friet in Oekraïne en willen graag weer terug
Aan tafel bij de RTL-talkshow Jinek vertellen Franky en Coen hun aangrijpende verhalen. Franky heeft schoonfamilie in Oekraïne. De familie zit vast in Kiev en kan door de oorlog geen kant op. Vanuit Oekraïne kwamen signalen dat er vooral behoefte was aan eten. Franky besloot daarop samen met zijn compagnon Coen om twee weken geleden met een frietkar naar Oekraïne te 'kachelen' om daar frites te gaan bakken voor vluchtelingen.
"Het was een chaos. Vrachtwagens met goederen, vluchtende mensen."
Aan de grens van Polen en Oekraïne stuitte het duo op een chaos: "Vrachtwagens met goederen en bussen met vluchtende mensen. We hebben onze frietkar aangesloten en zijn begonnen met bakken", vertelt Coen.
"Friet kent iedereen en als je een frikandel een Hollandse worst noemt, dan gaat die er ook wel in", vult Franky aan. "Het grootste probleem was het massa-bakken. Ik had nog nooit meer dan honderdveertig kilo friet op een dag gebakken. Op de drukste dag hebben we meer dan vijfhonderd kilo op een dag gebakken."
"Een glimlach op het gezicht van mensen, dan voel je geen vermoeidheid."
Het was hard werken voor Franky en Coen. "We waren kapot, maar als je de mensen ziet met een glimlach op hun gezicht of met hun handen 'dankjewel' uitbeelden, dan voel je geen pijn of vermoeidheid."
Franky en Coen werkten enkele dagen tussen grote groepen mensen die op de vlucht zijn voor de oorlog. Het maakte veel indruk. Coen: "Ik zag een oude man in een rolstoel. Die man was nog nooit zijn dorp uit geweest. Hij was nu in Polen. Ziet hij zijn huis nog terug? Kan hij nog terug naar zijn land?"
"Enkele weken geleden hadden ze nog een toekomst, nu niet meer."
Het ontroert de frietbakker uit Waspik. "Een moeder met twee kinderen op schoot die in de verte staren. Je voelt het verdriet. Enkele weken geleden hadden ze nog een toekomst en nu hebben ze geen toekomst meer. Haar man zit nog in Oekraïne. Waar komt ze zelf terecht? In Frankrijk? Nederland misschien?"
Franky was het meest onder de indruk van een meisje van een jaar of negen. "De eerste keer kwam ze bij onze frietkar binnen met een lege blik. Ze wilde friet, maar alleen het ketchup en dat hadden we gelukkig. Van een snoepfabrikant uit Oosterhout hadden we kermissnoep meegekregen. We gaven haar een paar stukken snoep. Ze kwam elke dag terug en fleurde helemaal op. Na een paar dagen zag je de twinkeling in haar ogen. Ze was weer een kind geworden."
Franky en Coen zijn inmiddels een steunactie begonnen om weer terug te gaan.
Eerder maakte Omroep Brabant deze reportage over Franky en Coen: