Jacobs zag Willem II als een 'heerlijk avontuurtje', zo zei hij voor hij in Tilburg aan de slag ging. Het valt te lezen in het boek 'Hotseknotsbegoniavoetbal' - De biografie van Bert Jacobs - Voetbalhumor van Zandvoort tot Hongkong. Het boek van schrijvers Michiel Kraijkamp en Ferry Reurink is vanaf zaterdag 26 maart te koop.

Jacobs was trainer en technisch directeur bij RKC Waalwijk, terwijl hij ook als hoofdtrainer werkzaam was bij onder meer FC Utrecht, Roda JC, Sparta Rotterdam, Vitesse en FC Volendam. Daarnaast was hij in een bijzondere periode de eindverantwoordelijke bij Willem II, in een tijd dat zelfs de gemeente Tilburg zich bemoeide met het aan- en verkoopbeleid.

Buiten het veld gebeurde er heel veel bij de Tricolores. In het eerste seizoen hadden alle randzaken geen invloed op de resultaten. In het tweede seizoen knokte Jacobs met Willem II tegen degradatie. Zoals eerder het knokken in de onderste regionen waarschijnlijk iets deed met Fred Grim, was dat bij Jacobs ook het geval. “Ik heb soms, na afloop van een wedstrijd, zo diep in de put gezeten, dat ik dacht er nooit meer uit te komen. Dan had ook ik het mentaal opgegeven. Maar zo midden in de week ben je de sores van het voorbije weekeinde weer kwijt en richt je je weer hoopvol op het komende weekeinde.”

Jacobs wist zijn spelers te raken, ook in een tijd waarin spelers bezig waren met alle randzaken. Ton van de Ven weet het nog goed. “Hij wist ook precies op welke manier hij een bepaalde speler kon oppeppen. Dáár lag zijn kracht. Bij een thuiswedstrijd tegen Ajax, aan het eind van zijn eerste seizoen, had hij op een schoolbordje met krijt hun basiselftal opgeschreven. Daarna zette hij onze namen bij de betreffende spelers en vertelde elke keer een verhaaltje. Over de looplijnen, diepgang, buitenom of binnendoor, dat soort dingen.”

“Komt hij bij Søren Lerby, zegt hij mijn naam. ‘Tonnie’, zo noemde hij mij altijd. Daarna werd het even stil. En toen: ‘Ach, dat wordt toch niets tegen Lerby.’ En hij ging verder met de volgende. Ik was woedend natuurlijk, beledigd. Nou, ik heb die wedstrijd echt alles gegeven. Bert wist natuurlijk dat hij mij juist op deze manier extra kon motiveren. Bij een ander had het waarschijnlijk niet gewerkt, maar bij mij wel. Dat noem ik dan de klasse van een trainer”, zegt de speler die in Tilburg als rechtshalf speelde onder Jacobs.

De oefenmeester noemde zijn Willem II-periode later in zijn carrière een ‘nagel aan mijn doodskist’, vooral omdat men bij Willem II maar wat deed in zijn ogen, is te lezen in het Willem II-gedeelte in de biografie. “Ik heb dit seizoen alles meegemaakt. Met alle kleuren van Willem II had ik te maken: blauw voor de belastingen, rood voor mijn zit in de dug-out van het Sportpark en wit wat ik dikwijls was van de schrik.”

In 1999 overleed Bert Jacobs op 58-jarige leeftijd aan de gevolgen van kanker. Nog altijd is hij recordhouder met het hoogste aantal gecoachte wedstrijden op het hoogste niveau in Nederland: 741. Onder anderen Louis van Gaal, Piet de Visser, Zeljko Petrovic, Aad de Mos, Co Adriaanse en Marcel Brands werkten mee aan de biografie.