Hans werd op 52-jarige leeftijd Josephine: 'Ik leef zoals ik wil leven'

31 maart 2022 om 20:45 • Aangepast 1 april 2022 om 10:32
nl
Josephine Kievit (61) is sinds haar transitie van man naar vrouw een heel ander persoon. Niet alleen haar uiterlijk is flink veranderd, ook haar innerlijk is niet meer te herkennen. De steun van haar vrouw José, de kinderen en de kleinkinderen heeft Josephine door haar traject heen gesleept. Op International Transgender Day of Visibility beseft ze dat het niet voor iedere transgender zo is.
Profielfoto van Evie Hendriks
Geschreven door

Hans ging jarenlang als een norse, egoïstische man door het leven. “Ik was een echte alfaman. Ik ben opgevoed met de les dat jongens niet mogen huilen. Maar ik was zwaar ongelukkig.”

"Ik ben 41 jaar getrouwd met mijn vrouw José."

Dat veranderde toen Hans op 52-jarige leeftijd een Britse documentaire over een transvrouw zag. “Ik vertelde direct aan mijn vrouw José dat ik mezelf hierin herkende. Het was heel heftig voor haar om te beseffen, maar ze heeft mij altijd gesteund. We zijn inmiddels 41 jaar getrouwd. De naam Josephine is een eerbetoon aan José.”

Josephine en en José zijn al 41 jaar getrouwd (eigen foto).
Josephine en en José zijn al 41 jaar getrouwd (eigen foto).

Een lang psychologisch traject volgde, maar de transitie heeft het huwelijk van de twee gered. Door de hormonen die ze neemt en de bevrijding die ze na al die jaren voelt, toont Josephine weer emotie. “Als er een zielige film aanstaat, geeft José mij al een kussen om in te huilen. Ik ben echt een jankerd geworden”, lacht ze.

"Ik ben niet in een hokje te plaatsen."

Josephine identificeert zichzelf als transgender non-conform: half man, half vrouw. "Ik heb drie gezichtsoperaties gehad en door de hormonen heb ik borsten. Een geslachtsoperatie heb ik niet gedaan. Ik ben dus niet in een hokje te plaatsen, maar dat hoeft ook helemaal niet."

José, de dochters en de kleinkinderen spreken Josephine aan hoe zij willen. "Ik blijf altijd Hans, José's man, 'ons pap' en opa voor mijn familie maar ze spreken mij ook weleens aan als vrouw. Ik ben daar heel open in."

Die openheid merkt Josephine ook in haar omgeving. "Ik heb één vervelende ervaring gehad. Someren is een boerengat, maar ik krijg nooit vervelende reacties. Ook niet in mijn werk als ICT'er wat toch een mannenwereld is. Mensen staarden mij net na mijn transitie wel aan, maar na alle operaties merken ze vaak niet meer dat ik transgender ben. En als ik het uitleg, vindt niemand het een probleem."

"Niet zo tolerant als we zeggen."

Toch merkt ze dat niet iedereen dit geluk heeft. "We zeggen wel dat we in Nederland zo tolerant zijn, maar dat valt wel mee. Sommige transgenders doen op latere leeftijd wél een geslachtsoperatie maar geen gezichtsoperatie omdat de operatie heel heftig is. Zij krijgen sneller haatreacties omdat ze minder uiterlijke kenmerken van het geslacht hebben. Dat vind ik heel erg."

De groep transgenders die op latere leeftijd in transitie gaat, is volgens Josephine een vergeten groep. "Als we meer verhalen horen van mensen die op latere leeftijd de transitie doormaken, wordt het steeds normaler en hopelijk laten we iedereen dan in zijn of haar waarde."

Josephine is in ieder geval gelukkiger dan ooit. "Ik leef zoals ik wil leven."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!