Renée onthult naambord voor haar broer Tom die omkwam in Afghanistan
Tom Krist werd in 1983 geboren in Tilburg en woonde tot aan zijn overlijden in Berkel-Enschot. De 24-jarige luitenant raakte gewond aan zijn hoofd tijdens een zelfmoordaanslag op een drukke bazaar in de Afghaanse stad Deh Rawod. Hij werd uiteindelijk buiten bewustzijn en in kritieke toestand overgebracht naar een hospitaal in Utrecht. Daar bezweek Tom op 12 juli 2007 aan zijn verwondingen.
"Ik hoop dat mensen zijn naam opzoeken en zien wie hij was."
Samen met burgemeester Theo Weterings onthulde Toms zus Renée het bord. "Ik hoop dat als mensen onder het viaduct doorrijden, ze Tom zijn naam opzoeken en zien wie hij was en wat hij deed." Het raakt haar dat zoveel mensen, ondanks het slechte weer, toch naar de ceremonie zijn gekomen om haar broer te eren. "Fijn dat velen zich nog zo betrokken voelen."
Die betrokkenheid had Tom ook volgens Renée. "Hij zorgde er altijd voor dat anderen het goed hadden", vertelt ze zichtbaar geëmotioneerd. Ze omschrijft hem als een lieve en sociale jongen die soms ook wel een beetje driftig kon zijn. "Hij stelde duidelijke doelen en als die niet gehaald werden, dan liet hij dat wel merken."
"Tom was een fanatieke goedzak."
Bordspelletjes spelen met Tom kon best wel een avontuur zijn. "Hij was bloedfanatiek. Als hij dreigde te verliezen, gooide hij weleens het bord van tafel", vertelt ze lachend. "Tom was een fanatieke goedzak."
Dat je op Tom kon bouwen en hij het welzijn van anderen boven dat van zichzelf stelde, bleek ook wel tijdens een Roze Maandag vertelt zus Renée. "We waren leuk feest aan het vieren, maar het was heel druk en ik ging bijna van mijn stokje. Op een of andere manier schreeuwde hij de hele menigte aan de kant om mij eruit te krijgen zodat ik hulp kreeg." Volgens haar kon haar broer in een 'split second' de knop omzetten om anderen te helpen.
"Hij werd kwaad als ik zei dat hij soldaat was om te schieten, hij wilde helpen."
Daarom wilde hij ook naar Afghanistan vertelt Renée, ondanks de gevaren. "Ik plaagde hem vroeger dat hij alleen soldaat wilde worden om te schieten. Dat maakt hem echt kwaad. Hij zei dan dat hij zandzaken wilde leggen, mensen helpen en iets voor anderen beteken. Het raakte hem echt als ik daar grapjes over maakte."
Zo'n ceremonie had de bescheiden Tom teveel eer gevonden, denkt zijn zus. "Alleen dat veteranen op deze manier geëerd worden en hun verhaal en betekenis voor de maatschappij verteld blijft worden, had hij juist weer heel goed gevonden." Stichting Coördinatie 75 jaar Vrijheid vernoemt viaducten en bruggen door het hele land naar militairen die tijdens vredesmissies zijn omgekomen.
"Als iemand niet thuis moest komen, dan moet ik het maar zijn."
Ook op missie was hij vooral met 'zijn mannen' bezig en dat ze heel terug zouden keren naar hun familie vertelt zus Renée. "Als er iemand dan niet thuis moest komen, dan moet ik het maar zijn, heeft hij letterlijk gezegd." Volgens haar meende hij dat oprecht ondanks zijn jonge leeftijd en typeert het Tom.
