Niels krijgt warm onthaal in Bergeijk na fietstocht van 42.000 kilometer
Want de afgelopen twee jaar sliep hij op een opblaasbaar matje, in een tent en een slaapzak die hij inmiddels tot op de draad heeft versleten. In zijn fietstas had hij verder nog een gasstelletje om te koken, wat kleding, een camera en gereedschap om z’n fiets te repareren.
“Ik had een heel eenvoudig leven. Zaken waar ik me druk over maakte, waren het vinden van een slaapplek, hoe kom ik aan water en wat eet ik vanavond.”
"Zelfs mensen die ik niet persoonlijk ken, hebben me de afgelopen jaren gevolgd en staan me hier op te wachten."
Toen hij twee jaar geleden uit het dorp vertrok, zwaaiden zijn ouders en zijn zus hem vanaf de inrit uit, bij druilerig weer. Zaterdag is het dorp uitgelopen om Niels, inmiddels 26 jaar, te onthalen.
Aan de Belgische grens is hij opgewacht door dorpelingen. Bij de kerk staan een heleboel schoolkinderen te wachten om hem de laatste meters naar huis te begeleiden. “Het is een waanzinnige thuiskomst, dit had ik totaal niet verwacht. Zelfs mensen die ik niet persoonlijk ken, hebben me de afgelopen jaren gevolgd en staan me hier op te wachten.”
Niels sprong vlak voor de corona-pandemie op z’n fiets op weg naar de Noordkaap in Noorwegen. Met het idee: als ik daar eenmaal ben, kijk ik wel verder. Zijn moeder hoopte stiekem dat hij terug naar huis zou fietsen en dat zijn reis erop zat. Maar Niels had de smaak te pakken en besloot van Noorwegen naar de Zuidkaap in Zuid-Afrika te fietsen.
“Dat was effe slikken, op de fiets naar een ander continent dat we niet kennen. Maar het was zijn droom en het ging hem goed af”, vertelt een trotse moeder Marlies.
"Stiekem denk je als ouders wel eens: als het maar goed afloopt."
Vanuit Noorwegen vervolgde hij z’n reis via Oost-Europa naar Turkije en gaat vanuit daar met een zeilboot naar Egypte. Hij vervolgt z’n weg naar Soedan, moet een vliegtripje nemen om de grens over te komen naar Ethiopië en fietst steeds verder zuidwaarts naar z’n einddoel. Met op iedere plek wel een bijzonder moment.
Het bereiken van de Noordkaap vond hij een machtig moment, net als het fietsen door de fjorden in Noorwegen en de reis door Bale Mountains in Ethiopië. “Als ik op de kaart kijk en ik loop de route na met m’n vinger, kan ik op elke plek wel een hoogtepunt vertellen.”
Voor moeder Marlies is de thuiskomst van haar zoon zaterdag het belangrijkste hoogtepunt: “Het moment dat hij samen met die schoolkinderen hier aan kwam fietsen, dat vond ik heel bijzonder en emotioneel. Die ontlading dat hij na twee jaar weer veilig thuis is. Stiekem denk je als ouders wel eens: als het maar goed afloopt. Maar we hebben altijd tegen elkaar gezegd: we houden vertrouwen.”
Niels heeft nog geen idee wat hij de komende tijd gaat doen. “Ik heb wel een tijdje nodig om deze ervaringen en het avontuur te verwerken. Maar ik moet zeggen, deze manier van reizen is verslavend. Als ik ooit nog een reis zou maken, zou ik graag van Noord naar Zuid-Amerika fietsen. Maar daar wacht ik nog wel even mee."
