Op de snelweg E19 bij Sint-Job-in-'t-Goor ontstond opeens een file. Dichterbij gekomen zag hij aan de andere kant een touringcar op zijn zijkant liggen. Maurice bedacht zich geen moment, zette zijn auto aan de kant en schoot te hulp.

Voor Maurice was het alsof hij van het ene in het andere moment in een andere wereld was terechtgekomen. "Er was net een gat in de bus geslagen of geschopt om iets van een vest te geven aan iemand die in de bus lag, waarschijnlijk de chauffeur. Bij de vangrail stonden ontredderde mensen die zelf uit de bus waren gekomen. Terwijl ik om de bus heen liep, hoorde ik iemand om hulp schreeuwen."

"Ik moest meehelpen om een gewonde vrouw door een kapot raam uit de bus te tillen", vertelt de Bredanaar. "Ze zat onder het bloed en haar kleding was kapot. Gelukkig kon ze wel zelf staan. Die andere man is bij haar gebleven."

Ondertussen zag Maurice dat verschillende buspassagiers klem lagen onder delen van de gekantelde bus. Sommige hulpverlenende automobilisten probeerden de bus rechtop te zetten, maar daar werd van afgezien. "Buiten dat het niet lukte, was het achteraf ook niet verstandig geweest."

Over het asfalt stroomde inmiddels bloed richting de vluchtstrook, vertelt Maurice. Achter de bus trof hij drie mensen aan. Een ervan leefde niet meer. "Ze waren waarschijnlijk uit de bus geslingerd. Een vrouw was zeer ernstig gewond aan haar been. Daar ben ik bij gaan zitten. Ze was in shock. Iemand heeft met een vest haar been afgebonden. Er zat een man bij en die was in tranen. Hij wist niet wat te doen. Een tweede vrouw was ook ernstig gewond. Ze kon niet meer bewegen. Met een deken hebben we haar warm gehouden."

Kort daarna kwamen de hulpdiensten, snel gevolgd door ambulances. "Ik heb de artsen gewezen waar de overleden passagier en de zwaargewonden lagen." Daarna kwam de hulpverlening van het ernstige busongeluk snel op gang. Sommige hulpverlenende automobilisten waren in tranen. "Ik ben naar mijn auto gegaan en ben met mijn vriend terug naar Breda gereden."

Eenmaal thuis kwam het besef. "Ik had bloed op mijn kleren. Mijn schouders deden zeer, waarschijnlijk van het uit de bus tillen van de gewonde vrouw. Ik heb er met mijn vriend over gesproken. Als ik een ongeluk zie, dan stop ik altijd. Kijken of iemand hulp kan gebruiken. Wat ik heb gezien, dat wens je niemand toe. Hier houden mensen een trauma aan over. Niet alleen de betrokkenen, maar ook de automobilisten die het ongeluk hebben zien gebeuren."

Maurice heeft wel kunnen slapen, al was het moeilijk om in slaap te komen. "De ergste beelden kwamen nog een keer voorbij. De mensen klem lagen onder de bus en de passagiers die achter de bus lagen. Twee van hen vechten nog voor hun leven. Het blijft in je hoofd hangen. Ik ben blij dat ik hulp heb geboden. Als ik was doorgereden en later had gehoord hoe heftig het was, dan had ik me enorm schuldig gevoeld."

Bij het ongeluk kwamen een Française van 17 en een Colombiaan van 29 om het leven. Dertien inzittenden van de bus liggen nog in het ziekenhuis, onder wie de lichtgewonde chauffeur. Vijf gewonden vechten nog voor hun leven en vijf anderen hebben ook zware verwondingen. De bus vervoerde dertig passagiers, vooral Fransen. Er waren geen Nederlanders aan boord.

Het Belgische Openbaar Ministerie wil de chauffeur van de verongelukte bus vervolgen voor onder meer rijden onder invloed en dood door schuld. De 35-jarige Fransman had drugs gebruikt, denkt het OM.