Mathieu van der Poel wordt negende in sensationele Hel van het Noorden
Het was de hele dag al oorlog op de Noord-Franse kasseienstroken. Al vroeg stak Ineos, de ploeg van Van Baarle, de wedstrijd in brand. Met nog meer dan 200 kilometer te gaan maakte die ploeg gebruik van de wind en liet het peloton in tweeën splitsen. Van der Poel zat in de tweede groep en moest met zijn ploeg vol in de achtervolging.
Tweëenhalve minuut
Door die inspanningen gecombineerd met lekke banden en valpartijen in de eerste groep, kon de alleskunner op de fiets terugkeren. Al waren drie anderen toen gevlogen. Die voorsprong verdween met zo'n 30 kilometer te gaan, wederom door materiaalpech, als sneeuw voor de zon. Hierdoor reden zo'n 15 favorieten op korte afstand van elkaar.
Van Baarle was er als de kippen bij en achtervolgde het kopgroepje, waar hij even later uit demarreerde. Achter hem moest Van der Poel lossen en onder andere Wout van Aert laten gaan. Moegestreden en met gebogen hoofd kwam Van der Poel op 2,5 minuut van de winnaar binnen.
Haat-liefdeverhouding
Voor de start had Van der Poel het over de 'haat-liefdeverhouding' die hij met Parijs-Roubaix heeft. De wedstrijd wordt vanwege de vele kasseienstroken gezien als een van de de mooiste, maar ook zwaarste wielerwedstrijden van het jaar. "Ik houd ervan hier te rijden, maar het is tegelijkertijd ook verschrikkelijk zwaar. Het is lijden op de kasseien. Parijs-Roubaix is uniek. Je kunt deze koers met geen enkele andere vergelijken."