Horrorverhaal over honden en verraderlijke grasaren: 'Ze liggen overal'
Je hebt ze vast wel eens gezien. Deze 'nare kruipers' hebben iets weg van een stekelig stuk tarwe. Ze ontstaan wanneer wild gras tot bloei komt. Grasaren zijn de zaden van het gras. In het begin zijn ze vaak groen, maar als ze uitdrogen, worden ze geel en vallen ze uit elkaar in losse zaden.
Wat de stengels nou zo verraderlijk maakt, is dat ze weerhaakjes hebben. Dit zijn die lange stekels die uit de aar steken. Door de weerhaken blijven ze makkelijk in de vacht van je hond hangen. "Door de haartjes kunnen ze ook maar één kant op kruipen. Wanneer de punt van een grasaar tegen de huid zit, werkt die zich dus echt in de huid", legt Valkenburg uit.
Neuskruipers
En wanneer deze grasaren in de huid zitten, blijven ze doorkruipen. "Het is wel eens voorgekomen dat een hond de grasaar in zijn poot kreeg en dat die er bij de schouder uit kwam." Soms kauwen honden er ook wel eens op. "Je ziet ze dan ook even kokhalsneigingen krijgen. Wat hier wel eens bij gebeurt is dat de grasaar via de bek, langs het gehemelte, achter in de neus terechtkomt. Je moet die er dan via de neus uit halen."
Maar hoe schadelijk is zo'n stukje gras dan? "Ze kunnen gemeen onder de huid terechtkomen", vertelt Valkenburg. "Ze zorgen voor pijn en veroorzaken ontstekingen. Wanneer er een grasaar onder de huid zit en het wondje dichtgroeit, ontstaat er een zwelling."
Lopen op een punaise
Vaak zie je wel wanneer een hond last heeft van een grasaar. "Je ziet honden die opeens kreupel zijn. Die hebben dan een grasaar in hun poot. Het is vergelijkbaar met constant lopen met een punaise in je voetzool. De grasaren kunnen ook in de oren terechtkomen. Die banen zich dan een weg het oor in en prikken door het trommelvlies."
Helaas is er niks wat je kunt doen om het geprik van deze aren volledig te ontlopen. "Vooral in droge periodes liggen ze echt overal, ook op straat", zegt dierenarts Valkenburg. Daarom is het belangrijk je huisdier na een wandeling goed te controleren. Zo kun je een tripje naar de dierenarts voorkomen.
'Erg vervelend'
"Zeker langharige honden, waar de weerhaakjes beter in blijven hangen, moet je goed controleren. Het beste kun je ook met je hand door de vacht gaan en proberen harde stukjes te voelen. Als er een grasaar in de vacht zit, kun je deze er best gemakkelijk uit halen. Als ze eenmaal in de huid zitten, wordt het al snel wat moeilijker."
Over het algemeen zorgen grasaren niet voor heftige verwondingen bij dieren, vertelt Valkenburg geruststellend. "Ze zijn gewoon erg vervelend. In uitzonderlijke gevallen moet het huisdier onder het zeil om de grasaar weg te halen."
Honden en hun baasjes hadden vorig jaar in een wijk in Deurne veel last van grasaren. De baasjes durfden nog maar amper met de hond te gaan wandelen.