Sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne hebben veel Brabanders een Oekraïense vlag opgehangen. In deze serie het verhaal achter die vlaggen. Vandaag: Anita van de Laak uit Tilburg.

De politieke onrust en oorlog in het Oost-Europese land houdt Anita al langer bezig: "Ik vond in 2014 de annexatie van de Krim al onacceptabel. Ik begreep niet dat wij dat allemaal toelieten, er wordt gewoon een stuk van een vrij land ingenomen."

Het is behoorlijk onwerkelijk, vindt Anita. "Dat je een oorlog nu zo dichtbij meemaakt. Het is verdorie nog dichterbij dan Spanje waar ik op vakantie ga." Het maakt het allemaal ineens erg invoelbaar, vindt ze. "De mensen zijn ook zo vergelijkbaar met ons. Ze hebben een vergelijkbaar leven, dus daar kan je je heel gemakkelijk mee identificeren."

De oorlog maakt Anita duidelijk dat je perfecte leventje zomaar ineens voorbij kan zijn. Zij voelt zich erg betrokken bij de oorlog. Behalve de Oekraïne vlag hijsen bij haar huis, zamelde ze ook hulpgoederen in voor het door oorlogsgeweld geplaagde land. Toen ze hoorde dat er een tekort was aan medicijnen is ze spontaan naar de winkel gegaan om voor honderd euro paracetamol te kopen en middeltjes tegen keelpijn voor kinderen.

Anita is duidelijk aangeslagen door de oorlog. Met trillende stem zegt zij: "Dit komt wel zo dichtbij, dit is letterlijk in je achtertuin." Ze maakt zich zorgen dat de oorlog een beetje uit het nieuws aan het verdwijnen is: "Dat vind ik heel vervelend." Dan zegt ze fel: "Die Poetin die moet gewoon opzouten."

Net als veel andere mensen wil Anita de vlag pas weghalen als de oorlog voorbij is. Al duurt het nog jaren. En als het moet, dan koopt ze gewoon weer een nieuwe.