De kantonrechter doet op 30 juni schriftelijk uitspraak in de zaak in Eindhoven, vertelt Danny. “Maar de rechter heeft ons vorige week al laten weten dat we er op 1 juli uit moeten. Als we geen kind hadden, dan zou dat niet zo erg zijn. We redden ons wel, slapen in de auto of we gaan desnoods naar de daklozenopvang. Maar we hebben een dochter, die moet toch een huis hebben.”

Het is voor Danny overigens niet de eerste keer dat hij in de financiële problemen komt. "Het klopt dat ik vaker in de shit gezeten heb, wie niet?"

Hij dacht het leven nu juist op orde te hebben. De financiële problemen van het gezin begonnen toen de dieselprijs steeg. Samen met zijn vriendin had Danny een koeriersbedrijf. “Dat bedrijf kende pieken en dalen. Sommige maanden verdienden we zevenduizend euro, soms minder. Maar toen de dieselprijzen stegen, stapten al onze klanten over naar goedkope Oost-Europese bedrijven.”

Noodgedwongen trok hij de stekker uit het bedrijf. Maar Danny kon de twee leaseauto's alleen inleveren als hij een forse boete betaalde, ook volgde de factuur van de tankpassen. Daardoor kwamen ze in de schuldhulpverlening terecht.

Ze konden de huur toen ook niet meer betalen. “De particuliere woning die we nu huren kost 1027 euro per maand. Voor tweehonderd euro minder kon ik een chalet huren op Oostappen Vakantiepark Prinsenmeer in Ommel. Dat was betaalbaar. Het contract was al getekend, maar op advies van de bewindvoerder belde ik nog even met de gemeente Asten. Toen bleek dat we daar niet mogen wonen, er zou dan een dwangsom worden opgelegd. Maar een andere betaalbare woning kunnen we door de woningnood niet vinden."

Het gezin kan ook niet terecht bij familie. De ouders van Danny zijn overleden en de ouders van Suzanne wonen in een klein rijtjeshuis met een inwonende zoon.

Opvallend is dat Suzanne bij de rechtszaak tegen de rechter zei dat ontbinding van het huurcontract goed was. "Dat moesten we van de bewindvoerder zeggen. Hij zag al dat de rechter niet in zou stemmen met langere huur als we niet konden betalen. Waarom dan nog vragen of we langer mochten blijven?," zegt Danny. "We moesten ook zeggen dat we bij onze schoonouders terecht konden, omdat je op het vakantiepark niet mag wonen."

Danny had ook contact met woningstichting De Zaligheden (WSZ) voor een betaalbaar huurhuis. “Die had gezegd dat een kind nooit op straat zou komen te staan. Al het papierwerk was al ingestuurd, inclusief de informatie over de rechtszaak die de huidige verhuurder had aangespannen."

Toen kreeg hij te horen dat ze niet in aanmerking kwamen voor urgentie omdat ze nog geen twee jaar in Bladel wonen. "Dan heb je volgens hun regels niet genoeg binding. Maar mijn kind heeft hier een gastouder, mijn vriendin heeft een nieuwe baan en werkt in Eersel. Romy staat hier al op de toekomstige school ingeschreven."

De woningstichting laat weten dat ze niet op individuele gevallen ingaat: "Maar om voorrang te kunnen krijgen, moet je inderdaad twee jaar aaneengesloten onze regio wonen", bevestigt een woordvoerder.

Danny heeft in ieder geval al een nieuwe baan op het oog, hij start een beveiligingsopleiding. “Ik heb ook al werk gevonden bij een beveiligingsbedrijf, de politiescreening is al aangevraagd.”