Wichard liep al tijden rond met klachten, toen er in september 2018 eindelijk een diagnose kwam: hij is nierpatiënt. Inmiddels werken zijn nieren nog maar voor vijf procent. Vorig jaar april begon Wichard met buikspoelen. “Als ik naar bed ga, word ik met een slangetje in mijn buik aangesloten op het dialyseapparaat.” Dit apparaat verwijderd afvalstoffen en vocht uit zijn lichaam. “Die cyclus neemt negen uur in beslag."

Wichard wordt duidelijk emotioneel als hij vertelt over de behandelingen die hij moet ondergaan. “Je gaat door een hel! Dat is het enige juiste woord. Ik ben er ie-de-re dag mee bezig. Ik probeer de hele dag overeind te blijven, maar er blijft weinig over waar ik levensvreugde uit haal.”

Naast de urenlange dagelijkse dialyse, is er niet veel waar Wichard energie voor heeft. Hij kan wat rond het huis scharrelen of af en toe een boodschap doen, maar meer zit er niet in. Hij slaapt veel.

Maar wat zou hij graag met zijn kleinzoontje, dat in augustus twee wordt, een dag naar de Efteling willen. “Maar dat is voor mij niet te doen. Mijn familie moet veel missen doordat ik ziek ben. Ontzettend klote!”

Wichard staat op een Europese transplantatielijst van het Erasmus MC. Maar die wachtlijst voor een nier van een overleden donor is in Nederland gemiddeld bijna drie jaar, volgens de Nederlandse Transplantatie Stichting. Dat vindt Wichard te lang.

Daarom neemt Wichard nu het heft in eigen handen. Via Facebook zoekt hij een levende nierdonor. Hij heeft de universele bloedgroep A/B positief, wat inhoudt dat hij van iedereen een nier zou kunnen ontvangen. “Het is een stapje verder gedacht, maar misschien leest iemand het die een nier wil afstaan.” En een nier van een levende donor werkt daarnaast meestal beter en langer dan de nier van een overleden donor, volgens de Nederlandse Transplantatie Stichting.

Ondertussen stromen bij Wichard de reacties binnen van mensen die hem een hart onder de riem steken. Het bericht is in een paar dagen tijd al honderden keren gedeeld. Een donor zit er nog niet tussen, maar Wichard houdt hoop. Hij realiseert zich ook dat het een longshot is.

“Het heeft een hele impact om te leven met maar één nier,” realiseert Wichard zich. En zo'n operatie brengt ook altijd risico's met zich mee. Toch hoopt hij ontzettend dat iemand zich meldt.

Waar Wichard het meest naar uitkijkt als hij uiteindelijk een donornier heeft? “Dat ik ongegeneerd de pot vol kan zeiken,” lacht hij. “Nu wordt al mijn vocht via de dialyse verwijderd.” Ook kan hij niet wachten om met zijn kleinzoontje door het Sprookjesbos te wandelen.

Mocht hij geen donor vinden via Facebook, dan is het afwachten totdat het Erasmus MC hem belt dat er een match is gevonden. “Het thuis dialyseren is nu mijn enige optie. Een middenweg is er niet.”