Marjolein kan zich niet anders herinneren dan dat ze last van heimwee heeft. "We zijn met ons gezin achttien jaar tijdens onze vakantie naar dezelfde camping geweest: camping Gorishoek in Scherpenisse in Zeeland. Dat voelde voor mij als een thuisbasis en dat ging vrij goed. Maar werd er bijvoorbeeld een activiteit als kanoën op zee gehouden, dan ging ik niet mee. Dan was het einde verhaal."

Dat was vroeger, maar de heimwee speelt nog steeds een grote rol in het leven van Marjolein. "Als ik weet dat ik ergens naartoe ga, bijvoorbeeld een dagje uit, dan speelt mijn lijf op. Ik kan amper eten en drinken. Ik krijg het warm en koud, alsof mijn lichaam me wil tegenhouden om verder iets te gaan doen. ik heb moeite om weg te gaan en weg te blijven."

Marjolein vertelt dat ze van alles heeft geprobeerd om van haar heimwee af te komen. "Paracetamol, ibuprofen, kalmerende thee, een speciaal armbandje, insmeren met een zalfje en alle andere trucjes die ik op Google tegenkwam."

Een arts schreef oxazepam voor. "Dat hielp een beetje, maar zodra het was uitgewerkt kwam het gevoel van heimwee weer terug. Dan werd ik emotioneel en rende ik letterlijk weg uit de situatie."

"Ik ga nooit op vakantie. Ik kan genieten van andermans vakantiefoto's op Facebook of als ik een magneetje voor op de koelkast krijg", vertelt Marjolein. "Of ik het mis? Ik weet niet hoe het is om in het buitenland op vakantie te gaan. Zo af en toe ga ik met bekenden een weekend naar een autocross. Dan rijd ik in mijn eigen auto en ben met bekenden. In die situatie red ik me wel."

Over een aantal weken trekt ze haar stoute schoenen aan en wil ze met haar zoontje Ravi een week naar een camping in Zeeland. "Ik ben al eens op die camping geweest en er zit een vriendin met haar gezin. Die helpt mij door de week heen en kan mij kalmeren mocht het nodig zijn. Ik wil Ravi de vakantie niet onthouden."

Marjolein hoopt dat het heimweegevoel met de jaren verdwijnt. "Dat is mij weleens verteld. Ik merk dat de komende vakantie nu al invloed op mij heeft. In plaats van drie eet ik nu twee boterhammen. Ik slaap slechter. Mijn lijf wil me tegenhouden. Soms voel ik me gevangen in mijn lichaam." Toch wil ze de vakantie doorzetten. "Ravi moet ook de wereld kunnen ontdekken."

In het dagelijks leven werkt Marjolein op een woongroep met demente ouderen in Waalwijk. "Dat is mijn tweede thuis. Ik werk daar al tien jaar. Het viel collega's op dat ik nooit met vakantie ging. Ik kon altijd werken als er iemand ziek was. Maar heimwee hadden ze niet zien aankomen."

Onlangs is haar broer naar Zweden geëmigreerd. "Hij wil dolgraag dat we die kant op komen. Hij zal ons dan moeten ophalen, meenemen en terugbrengen. Anders komen we nooit in Zweden. Dat is met mijn heimwee een te grote stap, zeg maar een rampscenario."

LEES OOK: Dit kan je doen tegen heimwee: paracetamols nemen of dichtbij huis blijven