"Kijk ook hier zie je een scheur. Al die scheuren hier zijn wel 30 tot 40 centimeter diep", verzucht dijkbeheerder Gerard de Boer.

Hij loopt al dagenlang op en neer met een prikstok van zo'n anderhalve meter. Elke keer als hij een scheur in de dijk ziet, steekt hij de stok erin om de diepte te meten.

"Ik werk nu al 35 jaar bij het waterschap en ik zie de laatste jaren echt wel veranderingen. Dat heeft natuurlijk alles te maken met de klimaatverandering." Dit is dan ook niet het eerste jaar dat De Boer en zijn collega's sproei-installaties langs de dijk hebben geplaatst. "We doen dit nu al een paar jaar, maar het wordt steeds erger. Ik maak me er ook wel zorgen over."

De Boer kijkt dan ook reikhalzend uit naar volgende week. "Het gaat dan regenen. Maar om die scheuren te laten verdwijnen, moet het een aantal dagen flink doorregenen. Dan raakt die klei verzadigd en groeien de scheuren weer naar elkaar toe."

Eén stortbui is dus lang niet genoeg. En dan speelt de lage waterstand ook nog een rol. "De waterstand van de Maas is heel laag. We mogen daar nu nog water uit tappen, maar dat is niet eindig natuurlijk. Als het water zover zakt dat er verzilting optreedt dan moeten we stoppen met sproeien."

Als de grond te droog wordt, kan brak water uit diepere lagen omhoog komen, waardoor de grond zouter wordt. En als dat gebeurt dan kan de dijk zelfs breken. "Je krijgt dan echt een gevaarlijke situatie. Hier liggen allemaal huizen achter, die lopen dan onder."

LEES OOK: Droogte zorgt voor scheuren in dijken langs de Maas en de Aa