Stojansek stak bijna een jaar van zijn leven in het filmen van de documentaireserie, maar hij zag niet aankomen dat zijn programma over Fort Oranje zo'n succes zou worden. 'Fort Oranje: camping of krottenwijk' werd op SBS6 uitgezonden en bleek met gemiddeld 900.000 kijkers een absoluut kijkcijferkanon. Wie aan Cees Engel denkt, denkt waarschijnlijk ook aan die serie.

En met goede reden. Het brede publiek kreeg zes weken lang een uniek kijkje in het vaak troosteloze leven van mensen die op de camping van Engel verbleven. Later werd de camping na veel juridisch getouwtrek op last van de gemeente gesloten, maar volgens Stojansek bleef Engel altijd vol van vechtlust. Ook daarna. "Dat was hem eigen", zegt de tv-maker.

Vijf maanden lang liep Stojansek met een camera rond op de camping, en nog eens vier maanden zonder. De eerste keer dat hij op de camping was, in 2016, was hij geschokt door wat hij aantrof. Fort Oranje, vroeger een vijfsterrencamping, bleek een vrijplaats voor bewoners die veelal naar de camping waren gekomen vanwege hun schulden of huisvestingsproblemen.

Stojansek wilde met de documentaire iets betekenen voor 'die mensen die leefden aan de onderkant van de samenleving'. Het idee voor een documentaire kreeg al gauw vorm. "Ik meldde me bij de entree en werd later door Cees uitgenodigd om naar zijn kantoortje te komen. Ik heb daar drie kwartier met hem zitten praten. Dat was een wonderlijke ontmoeting. Een fijne ook", blikt Stojansek terug.

"Aan het einde van het gesprek zei hij opeens: 'Ik vind het goed. Laat maar zien wat hier aan de hand is.' Ik vraag me weleens af waarom hij meewerkte. Ik denk oprecht dat hij dacht dat de documentaire zou laten zien hoe hij erg werd tegengewerkt door de autoriteiten. Want dat was zijn grote overtuiging: de overheid was tegen hem. Altijd tegen hem."

Volgens Stojansek kenmerkt dat Engel. Als eigenaar van Fort Oranje, maar ook als mens, buiten de camping om. "Ik denk dat die overtuiging zo rotsvast was, dat niets hem van dat geloof kon afbrengen. Ik denk dat Fort Oranje zijn visie misschien erger heeft gemaakt, maar dat was zeker niet altijd onterecht."

Volgens Stojansek ging Engel af en toe te ver in zijn bevindingen, maar was zijn frustratie soms te begrijpen. "Er werd vanuit de overheid flinke strijd gevoerd tegen Cees Engel. Juist omdat hij Cees was. Ik denk dat sommige functionarissen het niet konden laten om het persoonlijk te maken. Dat ze dachten: wat er ook gebeurt, die Cees mag niet winnen."

"En ik denk ook, en dat heb ik al eens eerder gezegd, dat het geholpen had als die functionarissen zichzelf de vraag stelden: waar gaat dit nou om? Het ging om de ellende op de camping. Ik denk dat de kwestie anders was aangepakt als dat eerder gebeurd was. Die strijd tegen Cees was niet altijd nodig en ik denk dat de mensen op Fort Oranje onder die strijd hebben geleden."

Na de documentaireserie heeft Stojansek niet meer met Engel zelf gesproken. Wel sprak hij nog af en toe met een van zijn kinderen – Jan, niet Willem, de voorman van Viruswaanzin.

"Hij is altijd strijdbaar gebleven. Cees was een markant figuur en zijn leven is niet onopgemerkt voorbijgegaan. We hebben dingen van hem kunnen leren. Hij heeft laten zien hoe overheidsinstanties functioneren door de manier waarop hij tegen ze tekeerging. Hij ging over grenzen, maar vanuit zijn perspectief en frustratie begrijp ik dat wel. Ik denk dat hij veel ogen geopend heeft."

LEES OOK:

Cees Engel, voormalig eigenaar van probleemcamping Fort Oranje, overleden

Fort Oranje-docu was meer dan een kijkcijferkanon: 'Ik wilde iets betekenen voor die arme drommels'