Sarah weet nog precies wat er die bewuste dag een paar weken geleden gebeurde. "Ik was net klaar met werken, had mijn porto al uitgezet en mijn wapen opgeborgen. Ik wilde net naar huis gaan, toen ik een aantal collega's boven hun porto zag hangen. Daarbij kwam een paar keer het woord 'Arabisch' voorbij."

Daar sloeg Sarah, met haar Egyptische afkomst, direct op aan. "Ik begreep al snel dat er iemand op het viaduct stond en dat ze hulp nodig hadden van iemand die Arabisch sprak. Op dat moment twijfelde ik geen seconde. 'Jongens, ik pak m'n spullen en we gaan die kant op.'"

Tijd om een strategie te bedenken had ze niet. "Binnen een minuut of twee stonden we daar al." Niet dat Sarah zich daardoor van de wijs liet brengen. "Er stonden al een hoop collega's. Ik ben meteen naar de verantwoordelijke persoon gelopen en heb verteld hoe we het aan zouden pakken. Ik zou proberen contact met de man te maken en als hij niet wilde dat we dichterbij kwamen, zouden we dat ook niet doen."

En zo geschiedde. "Ik ben langzaam naar hem toe gelopen en probeerde met hem te praten. Doordat de snelweg op dat moment nog niet was afgesloten, kon ik hem eerst amper verstaan." Op een meter of twee van de man, ontstond er uiteindelijk toch een gesprek. "Ik vertelde hem dat hij supermooie kwaliteiten heeft en juist iets van zijn leven kan maken. Toen hij begon te huilen, was ik heel even bang dat hij zou springen."

Zo ver kwam het niet. De man kwam tot inkeer toen Sarah zijn geloof erbij betrok. "Hij was islamitisch, ik koptisch-orthodox. Bij beide geloven is zelfdoding verboden. Daarin gaf hij me uiteindelijk gelijk."

Niet veel later stapte de man weg bij de richel. "Dat was een hele grote opluchting. Hij vertelde me dat hij wanhopig was en het had gedaan omdat de emmer volledig overliep. Achteraf was hij heel dankbaar, dat ik hem in ons gesprek wakker had geschud."

Terugkijkend op die minuten, beseft Sarah hoe belangrijk haar rol was. "Op het juiste moment op de juiste plek? Dat denk ik zeker. Normaal heb je een team met onderhandelaars bij de politie voor dit soort situaties. Maar die waren toevallig op een half uur afstand. Maar goed ook, want zij hadden waarschijnlijk een tolk in moeten schakelen. Dan mis je toch die emotionele connectie."

De bijzondere daad van Sarah, is ook bij haar collega's niet onopgemerkt gebleven. Afgelopen woensdag kreeg ze een bijzondere onderscheiding: het blauwe hart. "Een hele eer. En een verrassing, want ze hadden me met een smoes naar die locatie gelokt."

Ook Sarahs klasgenoten zijn onder de indruk. "In eerste instantie wilden ze vooral weten hoe het met mij ging. Maar ze vonden het natuurlijk ook heel bijzonder dat ik dit tijdens de opleiding al meemaakte. Én ze waren supertrots."

Praten over gedachten aan zelfdoding helpt en is bijvoorbeeld mogelijk via de landelijke hulplijn 113: www.113.nl of 0800-0113.