Sommige kinderen kwamen heel verdrietig en stilletjes binnen. Anderen opgewekt, omdat ze zin hadden in de eerste schooldag en blij waren vriendjes en vriendinnetjes weer te zien. Zo zag de voorzitter toen hij maandagochtend zelf op de school was.

Kinderen reageren dus heel verschillend. En juist daarom noemt hij het mooi dat de school alle kinderen maandag meteen ‘een vertrouwde plek kan bieden’. De leerkrachten zijn alert op ‘waar kinderen op slot slaan’. Hierbij worden ze volgens Polman bijgestaan door een speciaal team van de GGD dat hen ondersteuning biedt.

Herdenkingsplek
Op een centrale plek in de school is een herdenkingsplek voor de twee omgekomen kinderen ingericht. En maandag gaan kinderen in verschillende klassen aan de slag om iets te maken dat een plekje zal krijgen bij de foto’s van de twee schoolgenootjes die daar staan. “Tekeningen en tekstjes”, legt Polman uit.

Het verkeersdrama heeft velen 'in het hart geraakt' in de hechte gemeenschap die Bosschenhoofd volgens hem is. Veel leerkrachten en andere ouders behoren tot dezelfde vrienden- en kennissenkring als de twee moeders die samen met de twee kinderen omkwamen, weet Polman. Hij vindt het daarom extra knap dat het team van leerkrachten meteen al na het ongeluk vrijdagavond heel praktisch is gaan denken.

“Ze schakelden meteen om te bekijken wat ze voor ouders, kinderen en ook naar elkaar toe kunnen betekenen." Ook bekeken ze al snel wat de gevolgen van de tragische gebeurtenis zouden zijn voor de start van het nieuwe schooljaar.

Bijeenkomst zondag druk bezocht
Meteen besloten ze dat er zondag een open inloop moest komen voor ouders. Een bijeenkomst die met zo’n honderd aanwezigen druk werd bezocht. Niet alleen door ouders, maar ook door kinderen. “Bedoeld om met elkaar het gesprek aan te gaan en emoties te delen.”

“Geen toespraken of speeches, maar koffie en limonade. Om vervolgens het gesprek met elkaar te voeren, emoties te delen en waar mogelijk ook al vragen te beantwoorden”, legt de schoolbestuurder uit. Vragen als 'Hoe geef je verdriet een plekje?' en 'Wat kun je in deze betekenen voor kinderen?'. “Diepe schok en steun voor elkaar om dit verdriet een plekje te geven”, zijn de woorden waarmee Polman die bijeenkomst beschrijft.

Zíjn eigen rol noemt hij vooral ondersteunend. “Hulp organiseren waar mogelijk”, legt hij uit. Een actiestand die hij inmiddels kent. “Wanneer je langer in het onderwijs werkt, heb je helaas vaker te maken met een kind, een ouder of een leerkracht die iets heel ergs overkomt. Die actiestand went, maar dergelijk verdriet went nooit”, benadrukt hij.

LEES OOK:

Verkeersdrama Oud Gastel dompelt Bosschenhoofd in rouw: 'Een diep litteken'

Twee jonge kinderen en twee vrouwen omgekomen bij ongeluk in Oud Gastel