Laura (25) kan niet aan woning komen en stopt noodgedwongen als raadslid
Laura werd in 2018 raadslid voor Algemeen Belang Zuidwesthoek (ABZ), met 97 voorkeursstemmen. Ze woonde toen nog bij haar ouders, maar die besloten drie jaar geleden te gaan verhuizen naar Spanje. "Toen duidelijk werd dat ze weggingen, ben ik actief gaan zoeken naar een eigen woning."
In de tussentijd kon ze bij familie terecht. En zelfs partijgenoten boden logeeradresjes aan. Ze logeerde bij haar nicht en kon vier maanden gebruikmaken van een woning in Putte. Inmiddels logeert ze weer bij andere familieleden. “Na drie jaar gaat dat zowel fysiek als mentaal niet meer”, vertelt ze.
"Door mijn keuze voelt het nu alsof ik mensen laat vallen."
Ze startte haar werk in de gemeenteraad met veel politieke ambities. “Ik wilde de wereld veranderen en wat zeggen over de bureaucratie." Ook wilde ze de woningnood aanpakken en meer voorzieningen voor jongeren regelen. Tijdens afgelopen verkiezingen in maart behaalde ze zelfs 296 voorkeursstemmen. "Door mijn keuze voelt het nu alsof ik mensen laat vallen. Dat ik er fysiek niet kan zijn voor hen, voelt als een teleurstelling.”
Maar het is het gevolg van het feit dat ze geen huis kan vinden in Woensdrecht. Het is namelijk een formele vereiste dat, als ze als raadslid geïnstalleerd wil worden, ze in de gemeente woont waar ze raadslid wordt. Uitzonderingen maakt de wet niet. Ondanks haar probleem vindt Laura dit terecht. “Je moet er zijn om het volk te vertegenwoordigen. Ik wil weten hoe het gaat in Woensdrecht.”
Inmiddels is ze de tijdelijke oplossingen beu. “Ik wil aan mijn toekomst bouwen, maar ik kan niet verder kijken dan drie maanden. Voor hetzelfde geld sta ik over een tijdje op straat.” Van woningcorporatie Stadlander en woningstichting Woensdrecht verwacht ze na al die tijd weinig meer. Stadlander schrijft haar na drie jaar inschrijving namelijk weer uit. "Dat is hun beleid. Ik begin weer vanaf nul.”
“Ik heb vraagtekens bij dit beleid.”
Stadlander doet dit volgens eigen zeggen om een lijst met actieve woningzoekenden te hebben. ‘Dus alleen mensen die binnen drie jaar willen verhuizen, geen mensen die zich alvast inschrijven voor over tien jaar,’ legt de woningcorporatie uit. Als de inschrijvingstermijn verloopt, kan Stadlander overigens wel maatwerk aanbieden. Dat is volgens Laura echter niet gebeurd.
Bij Woningstichting Woensdrecht geldt dat bij starters die geen zelfstandige woonruimte achterlaten, de hoogste leeftijd als criterium geldt. “Iedereen die ouder is, wordt eerder gekozen,” zucht Laura. “Ik heb vraagtekens bij dit beleid.”
Een dertiger kreeg voorrang op een woning waar zij in zou kunnen trekken. Hij woonde pas drie weken in Woensdrecht. “Toen knapte er iets. Ik lag er van wakker en had geen zin meer om een woning te gaan zoeken. Het heeft me doen besluiten om te stoppen als raadslid.”
“Ik wil van een afstand wel actief blijven hier."
In de raadsvergadering van 29 september wil Laura nog een laatste keer aandacht vragen voor dit probleem, waarna ze opstapt.
Laura logeert nu bij haar ouders in Spanje, waar ze gaat werken aan haar eigen social mediabedrijf. Ze blijft ingeschreven staan in Woensdrecht, maar de zoektocht naar een woning staat even op een lager pitje. “Ik wil van een afstand wel actief blijven hier."
Ze verbindt inwoners daarom door naar andere volksvertegenwoordigers en zet zich online in voor diverse stichtingen en ABZ. "Ik kan geen andere plek indenken dan Woensdrecht. Ik ben nog niet klaar om dit op te geven.”