Staking van buschauffeurs: 'Dan ga je toch lopend naar school'
Een scholier loopt naar de chauffeurs die zich verzameld hebben in een hoek van het busstation. Wat er aan de hand is, wil hij weten. "Er wordt gestaakt", krijgt hij te horen. Dat hij naar school wil, de Rooi Pannen, is pech voor hem. "Oh", zegt een vrouwelijke chauffeur die staakt, "dat is maar twee haltes. Dan ga je toch lopen met je jonge benen."
"Nou kom ik een uur te laat op school."
Verderop zit een jongen verveeld op zijn telefoon te kijken. Wat hij van de staking vindt? "Ja kut natuurlijk, nou kom ik een uur te laat op school." De meeste studenten zijn op de hoogte van de acties.
Dat geldt niet voor reizigers uit het buitenland. Een man die uit Egypte komt en sinds drie maanden in Eindhoven werkt weet van niets: "Staking, echt waar?" Hij loopt toch maar even het stationsgebouw binnen om te informeren of zijn bus vandaag nog komt.
Onder de stakende chauffeurs is de stemming uitgelaten en jolig. Er worden grappen gemaakt en er wordt een FNV Partytent opgezet. "Ik doe het werk heel graag, maar mijn privéleven lijdt er best onder. Dat komt door de hoge werkdruk en het is moeilijk om verlof te krijgen", zegt Tonnie, één van de stakende chauffeurs.
Om meer loon is het haar niet echt te doen. Tonnie begrijpt dat het voor de reizigers niet leuk is: "Voor de reizigers is het heel vervelend, maar ik vrees dat we daar een keer doorheen moeten om ons standpunt duidelijk te maken."
De Limburgse scholier die niet wist dat er gestaakt werd, volgt het advies van de stakende chauffeurs maar op en gaat donderdag te voet naar school. Hij heeft wel begrip voor de actie: "Ik snap wel dat er gestaakt wordt en dat het nodig is, maar ik wil wel graag naar school."
Helemaal duidelijk welke bussen rijden, wordt het niet. "Dat hangt af van de chauffeur, of die wel of niet staakt", zegt de student, voordat hij aan zijn wandeling naar school begint.