Croonen zit bijna een halve eeuw in het vak. In 1992 nam hij de zaak van zijn toenmalige baas over. De ambachtelijke bakkerij aan de Hulsdonksestraat is in Roosendaal en omstreken onder meer bekend van de worstenbroodjes.

“We hebben klanten die hier al meer dan vijftig jaar komen. 'Hoe moet het nu verder, bakker?', vragen ze mij. Ze staan te huilen in de winkel. Dat doet pijn hoor”, vertelt Gerard met zachte stem.

Croonen heeft geen goed woord over voor het energiebeleid van het kabinet. Op Prinsjesdag werd bekend dat particulieren een prijsplafond komt, maar ondernemers weten nog steeds niet waar ze aan toe zijn.

“Waar zijn ze mee bezig in Den Haag? Dit bedrijf bestaat 120 jaar en wordt nu de nek omgedraaid. Dit trekt niemand meer. Ze liggen met z’n allen te slapen. Volgens mij hebben ze geen idee van wat ze aan het doen zijn. Van de 3200 bakkers in Nederland wordt verwacht dat de helft moet stoppen.”

Gerard zou over een jaar en negen maanden met pensioen gaan. “Stel er komt een regeling waarbij je een tegemoetkoming krijgt die je in betere tijden weer terug moet betalen. Dan ben ik straks tot mijn vijfentachtigste nog aan het betalen. Dit heeft voor mij geen zin meer.”

Het personeel van de bakker leeft met hem mee. Een aantal van hen heeft inmiddels een andere baan gevonden. "We proberen ze zo goed mogelijk te helpen want zij kunnen er ook niks aan doen", zegt Croonen. De vestiging in Wouw wordt voortgezet door een andere bakker.

Naast de hartverwarmende reacties van klanten in de winkel wordt hij ook op social media overladen met steunbetuigingen. “Ik heb een paar honderd reacties gehad. Zelfs van mensen die ik al jaren niet gezien of gesproken heb.”

Gerard weet nog niet wat hij na 1 oktober gaat doen. “Ze vragen overal mensen maar je moet maar net iets vinden wat bij je aansluit. Maar ik ga dit heel erg missen. Het liefst zit ik de hele dag met mijn ellenbogen in het deeg. Ik ben nu geen warme bakker maar een arme bakker.”