De spotlights zijn niet iets dat boer Ad zelf graag opzoekt. "Ik ben maar gewoon een boerke", zegt hij. "Dit was voor mij een heel nieuwe wereld." Hij is er dan ook min of meer bij toeval in terecht gekomen. "Eigenlijk ben ik er een beetje ingeluisd door mijn vrouw en schoonzus", lacht Ad. "Ik vond mezelf oud, maar zij vonden dat ik wel 'kalenderwaardig' was. Ze wilden me opgeven. Maar dat was kroegpraat, dacht ik nog."

Tot ineens dat mailtje verscheen: Ad zat bij de laatste 25 kandidaten voor de boerenkalender van komend jaar. "Ik dacht: oh shit!" Om bij de uiteindelijke selectie te kunnen zitten, moesten de finalisten allemaal een filmpje insturen. En daar ging de boer uit Deurne toen helemaal voor: "We hebben nog echt een mooi filmpje gemaakt. Dat ik zo tussen het mais loop en net doe of ik wat onkruid zie. Shirt uit, je weet hoe dat gaat."

Want het moet natuurlijk wel een beetje een spicy kalender worden. "Ja. Nou. Dat is niet per se mijn natuur. Maar dames om me heen zeggen dat ze het wel zien", zegt hij ietwat verlegen.

Maar spijt van zijn deelname heeft hij niet. "De organisatie achter de kalender probeert de landbouw positief neer te zetten. We zitten nogal vaak in het verdomhoekje de laatste tijd. Ik vind het wel een mooi initiatief om aan mee te werken."

Want reken maar dat Ad trots is op zijn werk. Als hij vertelt over de overstap van melkvee naar vleesvee, het initiatief om meer Nederlands rundvlees in de supermarktschappen te krijgen of zijn pogingen te verduurzamen, klinkt daar de liefde voor het bedrijf in door. "Ik probeer wat meer de duurzame kant op te gaan. Ik heb bijvoorbeeld al jaren een groenstrook langs mijn maisland. Voor vogels en hazen en insecten. En ik teel lupine, een vleesvervanger, voor Lupine uit de Peel", vertelt hij.

En eigenlijk is hij op die foto's ook best een beetje trots. Het maken ervan, viel hem ondanks die spotlights, in ieder geval reuze mee. "Het was allemaal op een boerderij. En dan voel ik me altijd wel op mijn gemak", herinnert Ad zich.

Het idee dat Ad en zijn blote bast straks bij wildvreemden op het toilet hangen, is wel nog wat onwennig. "Ik dacht eigenlijk dat die kalender hier in het zuiden niet zo bekend zou worden. Ik dacht dat het meer iets was van het midden van het land. Ik had zelf eigenlijk nog nooit van de boerenkalender gehoord."