De Eindhovense onderging haar paspoortverandering voordat de huidige wet van toepassing was. Dat betekent dat het voor haar nog verplicht was om aan de fysieke transformatie te beginnen voordat ze de letter V in haar paspoort kon laten zetten. Ook moest ze aan een psycholoog bewijzen dat ze daadwerkelijk transgender is.

“Ik was een jaar of drie toen ik kleren van mijn oma ging uitproberen. Ook deed ik een handdoek op mijn hoofd, dat was dan mijn lang haar”, vertelt Nicole. “Ik ging steeds meer van dat soort dingen doen, totdat ik naar de middelbare school ging. Toen heb ik dat stukje van mij weggestopt, maar het is er natuurlijk altijd gebleven.” Inmiddels is ze 38 en is het alweer zeven jaar geleden dat ze met haar transformatie begon.

Voordat ze die stap kon zetten, moest een psycholoog dus controleren of Nicole wel echt transgender is. Op die gesprekken kijkt ze niet met een goed gevoel terug. “Het wordt je zo zwaar mogelijk gemaakt. De psycholoog denkt niet met je mee, maar werkt je juist tegen. Hij kwam met de raarste vragen en meest vergezochte scenario’s, op zoek naar iets dat aan zou tonen dat ik aan het liegen was.” Volgens Nicole vroeg de psycholoog ook naar haar seksuele voorkeur en of ze fetisjen had, terwijl die zaken niets te maken hebben met genderidentiteit.

Toch sloeg Nicole zich door de zes verplichte gesprekken heen. “Ze gaven niet toe, totdat ik dreigde om naar het tuchtcollege te stappen. De psycholoog heeft een machtspositie over je. Hij bepaalde of ik gelukkig mocht worden. En hij zat er niet om mij te helpen. Ik voelde me erg eenzaam in die periode.”

Dat het paspoort niet klopte, heeft Nicole regelmatig gedoe opgeleverd. “Bij het afsluiten van een abonnement bij Burgers' Zoo, moest ik een pasfoto aanleveren en mijn paspoort laten zien. Omdat ik er door de transitie op de pasfoto anders uit zag, mijn oude naam nog in het paspoort stond en dat er een M in plaats van een V stond, kreeg ik te horen dat het allemaal niet klopte. Dat is helemaal niet fijn als er mensen op je staan te wachten. En je moet ook maar het geluk hebben dat de persoon tegenover je begrip heeft voor je verhaal.”

Na het dreigement om juridische stappen te zetten, kon Nicole beginnen met haar transformatie. Dat betekende ook dat ze haar paspoort aan mocht laten passen. Maar ook dat verliep niet vlekkeloos. “Op de dag dat ik mijn nieuwe paspoort ging ophalen, bleek dat er nog steeds de verkeerde letter in stond. Toen moest ik achter een dametje aan naar het magazijn. Ze zocht mijn geboorteakte in het geboorteboek en paste mijn geslacht gewoon met balpen aan. Ik stond daar vol verbazing naar te kijken, maar voor haar leek het wel de normaalste zaak van de wereld.”

Daarna werd het nog gekker. "Vervolgens nam de mevrouw me mee terug naar haar bureau, want omdat ik een nieuw sofinummer nodig had, was ik voor het computersysteem overleden. Ik moest eigenlijk opnieuw geboren worden. Dat trok de aandacht van het andere personeel, dus ik heb toen gebak gehaald. We hebben met zijn allen mijn 'geboorte' gevierd.”

Twee weken later had ze haar nieuwe paspoort met de juiste letter in handen. “Dat was een belangrijk moment voor mij, want je hebt echt het gevoel dat er iets gebeurt. Op dat moment was ik ook begonnen met mijn transformatie. Het kwam allemaal mooi samen.”

Nicole volgt op de voet of het wetsvoorstel wordt aangenomen. "Het zou een mooie stap zijn voor de volgende generatie."