Het vriendenteam van Rinus komt elke dinsdagavond bij elkaar in een sporthal in Helmond. De een draait nog fanatiek met de armen als warming-up, maar Rinus springt meteen het veld in. "Ik ben al opgewarmd, ik heb thuis afgewassen", lacht hij.

Een gezellig, maar ook fanatiek partijtje van anderhalf uur volgt. Rinus speelt voluit anderhalf uur mee, met hier en daar een pauze om even wat te drinken. "Deze sport kun je nog tot op hoge leeftijd doen", zegt Rinus verheugd.

"Ik vind het echt heel stoer", zegt Lisa Kabel. Zij is met 26 jaar de jongste die deze avond meespeelt. "Soms gaat hij voor een bal, dan denk je, die heeft ie niet meer. En dan pakt ie hem toch nog. Hij heeft een paar hele goede technieken. Ik kan er nog van leren, hoor."

Rinus kan maar moeilijk stilzitten. "Als ik niet zou kunnen volleyballen, dan zou ik gewoon wat anders gaan doen. Een beetje voetbal. Je moet lekker in beweging blijven. Vanmorgen was ik nog bij de cardioloog. Alles was goed en ik hoef pas volgend jaar terug te komen."

Rinus heeft zes jaar geleden een pacemaker gekregen. "Zo lang mijn pacemaker het nog doet, ga ik door. Veel mensen zeggen tegen mij, zo wil ik ook wel oud worden. Je moet gewoon lekker doorgaan en een beetje gezond leven."

Maar geluk is ook een factor, denkt Rinus. "Misschien heb ik gewoon goede genen, dat ik op latere leeftijd nog een goede conditie kan hebben." De rest van het team houdt wel een beetje rekening met de leeftijd van Rinus. "Je ziet hem niet meer sliden", zegt Lisa Kabel. "En als hij een bal niet heeft, dan gaan we echt niet roepen, had je die niet kunnen hebben?"

Rinus hoopt nog lang door te kunnen gaan met zijn passie. "Het leukste zijn wel de toernooien die we spelen tegen andere ploegen. Laatst hadden we nog een beachvolleybaltoernooi. Dat was zo mooi om aan mee te doen", glundert hij.