Volgens Hans maken de bewoners van de Zorgboog en de medewerkers zich vreselijke zorgen over de mogelijke komst van asielzoekers. "Mijn vrouw is erg geschrokken en doet niet anders dan huilen." Op het terrein van de Zorgboog krijgen mensen met dementie en mensen met een niet aangeboren hersenletsel zorg. Ook is er een hospice. Veel inwoners van Bakel wandelen graag op het bosrijke terrein en nemen de kinderen mee naar het Kabouterbos.

"Niemand voelt zich daar veilig straks. Het zijn mensen met hersenletsel, die pakken dit anders op dan wij", zegt Van der Graaf. "Het hele nieuwbouwplan voor ons ligt in duigen. De verpleging geeft nu al aan dat ze veel overuren draaien met weinig beveiliging. Hoe moet dat straks? Krijgen we dan net zoiets als in Budel? Straks gaat de verpleging daar ook ergens anders werken."

Het oog van het COA is op het terrein gevallen. De organisatie heeft aan de gemeente Gemert-Bakel gevraagd of er asielzoekers opgevangen kunnen worden. Maar de gemeente moet nog een beslissing nemen, en de gemeenteraad ook. Er zouden eerst tijdelijke units moeten komen voor een periode van twee jaar. In de tussentijd zouden woningen gebouwd moeten worden voor een permanentere opvang. De kogel is dus nog lang niet door de kerk in Bakel, maar de meeste inwoners zijn er niet gerust op.

PVV-leider Geert Wilders kwam dinsdagavond naar Bakel en werd met gejuich ontvangen. "Ik voorspel veel ellende en overlast", zegt hij. "Niet alle asielzoekers zijn slecht, maar er is geen asielzoekerscentrum in Nederland waar niet een percentage ervan overlast veroorzaken en waar mensen ellende van hebben."

Dorpsbewoner Giovanni is er ook bang voor. "We hebben geen tijd en geld om dit allemaal op te vangen in Bakel en dan ook nog bij een hospice, laat die mensen met rust. We hebben hier een energiecrisis, een hoge inflatie, krappe woningmarkt, het is langzamerhand tijd dat we aan de Nederlander denken. We kunnen iedereen wel op gaan vangen. Maar ons eigen volk heeft geen geld om voor zichzelf te zorgen. En ik ben bang dat kinderen en vrouwen niet veilig over straat kunnen."

Maria woont tegen het terrein van de Zorgboog aan. "We maken ons erge zorgen. Die mensen moeten een dak boven hun hoofd, maar er zitten ook raddraaiers bij en daar krijgen we een onveilig gevoel van. Ik durf dadelijk niet meer alleen in huis te blijven. En kunnen de kleinkinderen nog wel komen? Het gebied wordt helemaal anders. Kunnen we het niet verdelen, dertig personen in Bakel, dertig in De Rips en een groter gedeelte in Gemert? Dan gaat iedereen het accepteren."

Sommige inwoners zijn ook niet blij met hoe de gemeente de avond heeft georganiseerd. "We kunnen op een papiertje onze grieven wel kwijt", zegt een man. "Maar je wilt in gesprek, dat je iemand aan kunt kijken en daar een conversatie mee hebt."

Tijdens de avond loopt de burgemeester van Gemert-Bakel rond om te luisteren. Een vrouw leest van een papier voor: "De parel van Bakel, daar blijft iedereen vanaf. Het is van Bakel. Voor ons. Voor onze kinderen. En onze toekomst." Een vrouw roept: "Goed gesproken!" Een klein applaus volgt.