De actie tegen privéjets op Schiphol was tot nu de grootste protestactie waar Hester bij betrokken was. Van vernielingen of het betreden van een verboden terrein wil ze niets weten. “Ik heb de hele dag bij een vliegtuig gezeten. Het was heel spannend omdat je niet van tevoren weet wat er gaat gebeuren. Maar het is ook gaaf dat je je met zoveel mensen voor hetzelfde doel inzet. Ik ben uiteindelijk niet gearresteerd en met een bus op het station afgezet.”

Ondanks haar afgeronde HBO-opleiding Toegepaste Psychologie runt Hester in het dagelijks leven een schoonheidssalon. Ze combineert haar werk met het actievoeren en de zorg voor haar jonge kinderen. “Ik ben ZZP’er, dus ik kan mijn tijd zelf indelen.”

Het aantal aanhangers van Extinction Rebellion (XR) groeit gestaag. Hester besloot zich vorig jaar aan te sluiten bij de groep ‘rebellen’ in Eindhoven. De spreekwoordelijke druppel waren voor haar de overstromingen in het Duitse Eifelgebied, Wallonië en Zuid-Limburg vorig jaar zomer.

“Wij wandelen regelmatig in de Eifel dus ik ken het gebied daar goed. Ik vond het heel heftig om de beelden van de verwoesting te zien. Het maakte mij ontzettend kwaad. De klimaatproblematiek kwam plotseling heel dichtbij. Het zorgde bij mij voor gevoelens van wanhoop en boosheid. Ik moest daar iets mee doen.”

“Ik volgde Extinction Rebellion al een aantal jaar op social media. Toen ik me aanmeldde, had ik een soort gevoel van thuiskomen. Ik hoefde niks uit te leggen, want de andere leden begrijpen precies wat je bedoelt. We delen dezelfde zorgen.” In korte tijd ontpopte de Waalrese zich tot één van de actievere leden binnen de ‘red rebels’, zoals een aantal Eindhovense activisten zich noemt.

Afgelopen zomer organiseerde Hester haar eerste actie, waarbij ze samen met andere rebellen de ‘klimaatnoodtoestand’ in Eindhoven uitriep. Om hun protest kracht bij te zetten, kleurden ze het water in de fontein op het Floraplein met bietensap. De rode kleur symboliseerde bloed omdat volgens de activisten de klimaatcrisis zorgt voor een levensgevaarlijke situatie.

“Ik zie burgerlijke ongehoorzaamheid als een effectieve manier om verandering tot stand te brengen, om de druk verder op te voeren. Bij mij ligt de grens bij geweld en vandalisme. Daar wil ik me niet mee inlaten. Maar de tijd van petities tekenen en een klimaatmars lopen is voor mij voorbij. Zolang je niemand schade berokkent, heiligt het doel de middelen.”

De Waalrese kreeg voor haar actie op het Floraplein sympathieke reacties uit het publiek. Maar er was ook kritiek vooral op social media van mensen die vonden dat de actie te ver ging. “Ik lees de reacties niet want anders zou ik mij dat enorm aantrekken. Ik richt mij op positief gestemde mensen die iets willen veranderen in de wereld. Ik voel ook niet de noodzaak om andere mensen te overtuigen. Lastige gesprekken ga ik uit de weg.”

Extinction Rebellion omschrijft zichzelf als een internationale ‘sociale beweging’ die haar eisen baseert op de wetenschap. De klimaatcrisis en het behoud van biodiversiteit zijn belangrijke speerpunten. Maar het 'disruptieve' ofwel ontwrichtende karakter van de acties van XR stuit ook veel mensen tegen de borst. Omstreden is ook de doelstelling om de westerse politieke stelsels te veranderen. In een zogenoemd burgerberaad moeten wat XR betreft burgers voortaan kunnen meebeslissen over belangrijke thema’s.

Hester laat de meningen over XR voor wat ze zijn. Ze denkt inmiddels na over een volgende actie. “Wij zitten natuurlijk niet stil en we zijn met ontzettend veel dingen bezig. Het is gewoon mooi geweest. We moeten nu stappen zetten. De tijd van praten is voorbij en ik zal ook vast een hoop shit over mij heen krijgen maar dat is dan maar zo.”