Na de kerst werd het sappelen voor Antoinette. Ze heeft onder meer artrose en moet rondkomen van een WAO-uitkering. “Werken gaat helaas niet, ik heb te veel pijn. Soms word ik er in de nacht wakker van. Dan staan mijn vingers helemaal krom. Eigenlijk heb ik de hele dag pijn.”

De stijgende prijzen doen Antoinette de das om. “Alles is erg duur geworden. Ik eet nu één maaltijd per dag. Soms kan ik warm eten, maar het kan ook een bak yoghurt zijn.” Antoinette had 100 euro gespaard voor de kerst, maar dat is nu op. “Even kijken op de app. Ik zou nu 28 cent kunnen opnemen. En ik moet nog vier dagen voordat ik mijn leefgeld krijg.”

De koelkast van Antoinette is karig. Er staat een bakje yoghurt en er ligt een zakje groenten. Plus wat worsten voor de twee honden van Antoinette. Ze heeft ook nog drie katten. “Mensen vinden daar altijd wat van”, zegt ze. “Maar ze zijn mijn kinderen en kinderen doe je niet het huis uit. Een van de katten heb ik al negen jaar, moet ik die wegdoen? Ik kan altijd een grote zak voer op de kop tikken voor 25 euro, daar doe ik 2 maanden mee. Dus zo duur is het ook weer niet.”

Ze maakt zich meer zorgen over de stijgende voedselprijzen en de energiekosten. “Mijn energie zit in mijn huur verrekend. Ik heb dus niet twee keer 190 euro gekregen, terwijl rijkere mensen het wel kregen. Daar ben ik eigenlijk best wel pissig over.”

Antoinette verlangt wel eens naar een fijne gevulde koelkast met lekkere ingrediënten om iets te maken. “Ik kook ontzettend graag. Ik zou zo graag weer eens roti willen maken. Op een echte rotiplaat. Maar dat gaat niet.”

In plaats daarvan is Antoinette 20 kilo afgevallen in een jaar tijd. “Mensen vragen, kook je wel voor jezelf? Dan zeg ik, ja hoor. Maar ze moesten eens weten. Ik heb een masker op als ik naar buiten ga, dan lach ik altijd.” Antoinette schaamt zich erg voor haar situatie, haar familie weet van niets. Naar de voedselbank gaat ze niet, maar ze zoekt wel deelkastjes op in de buurt. “Daar zit best wel wat in, zoals brood.”

De schaamte zorgt er ook voor dat Antoinette afspraken afwimpelt. “Dan zeg ik dat ik ziek ben. Maar het lukt me ook wel eens om eten op tafel te zetten als er iemand komt.” Op vakantie in het buitenland is Antoinette nog nooit geweest. Voordat ze in de WAO kwam en de prijzen stegen, worstelde ze ook al. “Maar toen kon ik me wel redden. Nu is het echt niet meer te doen." Antoinette is altijd thuis en kijkt een beetje tv. “Mijn geluk haal ik uit mijn dieren. Als ik ze niet had gehad, had ik hier in mijn eentje gezeten.”

Om de privacy van Antoinette te beschermen, is haar naam gefingeerd. De echte naam is bekend bij de redactie.