De zaak zou dinsdagmiddag inhoudelijk behandeld worden in de rechtbank in Den Bosch. D. was daar zelf ook bij aanwezig. Maar al snel kon er een streep door de zitting, toen bleek dat de GGZ-behandelaar van de verdachte door vakantie de uitnodiging had gemist.

Omdat D. met de nodige fysieke en mentale klachten kampt, was de aanwezigheid van de behandelaar volgens een van zijn advocaten noodzakelijk. De rechter ging daarin mee en stelde de zitting daarom uit naar dinsdag 10 januari.

Huisarrest en enkelband
De andere advocaat van de verdachte drong er bij de rechter op aan om in de tussentijd het voorarrest van D. te schorsen, zodat hij thuis de rest van zijn zaak af kan wachten. Daarbij zou hij dan huisarrest en een enkelband krijgen. Verder zou de Eindhovenaar twee uur per dag een wandeling in de omgeving mogen maken, onder begeleiding van een familielid. Zijn vrouw gaf aan die taak op zich te willen nemen.

D. zit nu al bijna 7 maanden vast in de PI in Vught. Veel te lang, vindt de advocaat. "Het gaat om een meneer op hoge leeftijd met broze gezondheid. Daar is voorarrest niet voor bedoeld. Deze man moet naar huis."

'Grote kans op herhaling'
Bij een pro-formazitting afgelopen maand diende de advocaat datzelfde verzoek ook al in. Toen gaf de officier van justitie aan daarop tegen te zijn. De kans op herhaling was volgens haar te groot. Ze wees daarbij op een verontrustend telefoontje dat ze kort daarvoor had ontvangen van de psycholoog van D.

D. zou in eerdere gesprekken met die psycholoog hebben verteld dat meerdere minderjarige meisjes hem verzocht zouden hebben om seks te hebben. Tegenover de rechter verklaarde D. dat dat klopte, maar dat hij er tot dan toe niet op ingegaan was. Nu stond hij er daarentegen ‘wel voor open’, omdat de meisjes inmiddels meerderjarig zouden zijn.

Geen ziektebesef
Bij de zitting van dinsdag bleef de officier van justitie bij haar standpunt van december. Volgens haar kan D. wel aangeven dat hij zich aan de voorwaarden van zijn huisarrest wil houden, maar ze vraagt zich oprecht af of hij daar daadwerkelijk toe in staat is. “Deze meneer heeft geen ziektebesef en vindt dat hij niet behandeld hoeft te worden.”

Ook gaf de officier van justitie aan zich zorgen te maken over de begeleiding van de verdachte tijdens zijn wandelingen buiten. “Ik vind het een forse belasting om neer te leggen bij een van de familieleden.”

'Geen onwil, maar onmacht'
De rechter ging na kort overleg opnieuw mee met de officier van justitie. Daarbij verwees de rechter ook naar het reclasseringsrapport. “Gezien de stoornis bij de verdachte, is er te weinig vertrouwen dat hij zich daadwerkelijk aan de voorwaarden houdt. Dat is geen onwil, maar onmacht.”