Sinds 17 oktober heeft Sven de sleutel van de woning, maar de krakers vertrokken pas twee maanden later. Wat ze achterlieten: een meter troep in alle ruimtes, muizen en ratten, potten vol pis en een enorme stank.

Koedoot zocht al twee jaar in het westen van Brabant naar een huis met schuur. Toen hij in juli naar de woning ging kijken, zaten de krakers al binnen. “Dit is de perfecte plek om met mijn vrouw te gaan wonen, voor mijn paard en voor mijn auto’s”, begint Koedoot. Voor vier ton kon hij het huis, de schuur en het hele land eromheen kopen, inclusief de krakers. “Zonder krakers zou de koopprijs veel hoger zijn. Ik dacht ze er wel makkelijk uit te krijgen.”

Dat liep iets anders. “Kraken is sinds 2010 verboden. Alle juristen die ik sprak, zeiden dat ik ze er wel uit zou krijgen.” Aanvankelijk maakte Sven afspraken met de krakers. Ze zouden begin september het terrein verlaten. “Maar de toon werd steeds harder, ze vertrokken niet. Pas toen het officieel mijn eigendom was, kon ik naar de rechter. Ik dacht dat het normale mensen waren met wie ik afspraken kon maken, maar dat bleek niet zo te zijn.” Het kostte Sven meer tijd en geld.

Vlak voor kerst kon de kersverse eigenaar eindelijk beginnen aan zijn droomhuis. “De stank is al aardig weg”, vertelt Sven terwijl hij in de schuur loopt. Toch hangt er nog altijd een misselijkmakende geur door het hele gebouw. “Als ik het van tevoren had geweten, weet ik niet of ik het had gekocht. Financieel heb ik een behoorlijk risico gelopen, meer dan gedacht. Het opruimen van de troep en het strippen van de panden heb ik vooraf kunnen inschatten. Maar de laatste maanden hebben ze een grotere bende gemaakt en zijn de kosten veel hoger.”

De krakers hielden dansfeesten op het terrein; onderdelen van gestolen koper en autosleutels van garagebedrijven liggen op het terrein. “Wat hier allemaal gebeurde? Ik kan er alleen maar naar gissen”, zegt Sven. “Er lag een handboek voor krakers. Daarin staan letterlijk alle juridische stappen beschreven om zo lang mogelijk te blijven zitten.”

Slapeloze nachten heeft Sven niet van de krakers, de verbouwing of de hogere kosten. Wel van de muizen en ratten. “Ik slaap op de zolder van de schuur, daar was het minste troep en stank. Elke dag moet ik mijn bed verschonen want de muizen en ratten lopen gewoon over het bed.” Totdat de woning klaar is, bivakkeert Sven hier, zonder zijn vrouw.

Wanneer het klaar is? “Dat is een meerjarenplan. Ik hoop er in maart in te kunnen, maar dat zal wel de zomer worden. Het afvoeren van de rotzooi kost mij een dag in de week en dan moet ik ook nog alles gaan verbouwen.”