“Bijna alles is hier nog in originele staat”, vertelt de Terheijdenaar tijdens een rondleiding door zijn huis. Hij werd hier in 1955 geboren, een jaar nadat zijn ouders er met zijn vier oudere zussen waren gaan wonen.

Het gezin Van Vugt woonde daarvoor bij hun boomkwekerij aan de Molenstraat even verderop. Totdat ze in februari 1953 halsoverkop moesten vluchten voor het opkomende water. “Ze zijn toen gaan lopen naar een hoger gedeelte in het dorp. Ze konden in de haast niks meenemen. Ik heb ook geen foto’s meer van voor die tijd”, vertelt Gerard.

De familie werd maandenlang opgevangen door vrienden totdat ze in 1954 een huis kregen aangeboden aan de Lageweg. Het is een van de 173 watersnoodwoningen die in Brabant zijn gebouwd. De veelal houten prefab-huizen werden geschonken door het Internationale Rode Kruis, de Scandinavische landen en Oostenrijk.

In Terheijden staan nog twee blokken met vier van deze huizen. Ze zien eruit als een chalet, waarmee ze meteen opvallen tussen de andere bakstenen huizen in de straat. Veel bewoners van het eerste uur hadden aanvankelijk hun bedenkingen bij de houten constructie.

Houten woningen hadden een bedenkelijke reputatie in die tijd. Ze waren vaak niet sterk en slecht geïsoleerd. Maar al snel bleek dit niet op te gaan voor de watersnoodwoningen. Deze huisjes waren voor deze tijd juist ongekend modern. Ze hadden een toilet met spoelbak, een douche, aparte slaapkamers en dubbele wanden. Een ongekende luxe voor die tijd.

De markante huisjes trekken bijna zeventig jaar later nog altijd veel bekijks. Gerard: “Vooral oudere mensen stappen in de zomer nog wel eens van hun fiets om een foto te maken. Soms hebben ze zelf nog herinneringen aan de watersnoodramp en vragen ze of ze even binnen mogen kijken. Van mij mag het altijd. Brabantse gastvrijheid, hè!”

De binnendeuren, de schouw en de plafonds zijn nog in oorspronkelijke staat. “Maar ik heb hier en daar wel wat gesmokkeld hoor”, lacht Gerard. “Je ziet het niet maar ik heb het hout van buitenwanden en de kozijnen laten vervangen door kunststof. Dat scheelt enorm in het onderhoud.”

Sinds het overlijden van zijn ouders woont hij alleen in het huis. Zeven jaar geleden speelde hij even met de gedachte om te verhuizen naar een modern appartement. “Daar lag ik toen wakker van. Uiteindelijk heb ik de makelaar gebeld en alles afgeblazen. Beter dan hier wordt het niet. De slaap- en de badkamer zijn op de begane grond. Het is lekker knus en dus kan ik hier honderd worden.”

Kijk op woensdag 1 februari om 14.00 uur naar de LIVE registratie van de herdenking van de watersnoodramp vanuit de Sint Quirinuskerk in Halsteren op Omroep Brabant. Aansluitend (om 15.15 uur) wordt de documentaire 'Ik was een kind in 1953' uitgezonden. Zes mensen die als kind de watersnoodramp meemaakten, vertellen over hun ervaringen. De documentaire laat de enorme impact zien van de ramp op de kinderen in de getroffen gebieden.

Omroep Brabant is op tv te vinden bij Ziggo op kanaal 30 (buiten Brabant op kanaal 712) en KPN kanaal 507.