Jeugdcriminaliteit in Brabant aangepakt: 'Is zoveel bureaucratie wel nodig'
Het verhaal gaat over Justin, een tiener die in het criminele circuit is beland. In eerste instantie is het spannend. Hij verdient veel geld en zijn leven voelt als een film. Eenmaal diep verzonken in de onderwereld valt het hem vies tegen en wil hij er graag uitkomen. Maar dan is het vaak al te laat.
Justin neemt de zaal mee aan de hand van raps mee in zijn verhaal. Van kleine dingen jatten en een beetje blowen, naar een overval op een juwelier. Van de jeugddetentie terug naar zijn moeder óf toch naar dat 'kleine klusje', waarbij hij alleen maar op de wacht hoeft te staan en waarmee hij in één klap een paar duizend euro kan verdienen? De keuze is op dat moment makkelijk.
Zijn verhaal staat niet op zichzelf. Het is een bundeling van waargebeurde verhalen van jongeren die op het verkeerde pad zijn geraakt. De verhalen kwamen naar boven in gesprekken met jongeren tijdens het maandenlange onderzoek van De Balie, Spot on Stories, Omroep West en Omroep Brabant. De (ervarings)deskundigen die betrokken waren bij het onderzoek zaten ook in de zaal.
'LinkedIn voor jeugdcriminaliteit'
Eindhoven is een van de vijftien gemeenten die geld krijgt om jeugdcriminaliteit aan te pakken. Sterker nog: de gemeente krijgt zelfs een extra groot bedrag. "Dat is niet iets om de vlag voor uit te hangen", zegt de burgervader teleurgesteld.
Want die centen zijn keihard nodig in Eindhoven. Zo worden de wijken Vaartbroek en Woensel-Zuid door professionals ook wel een soort 'LinkedIn voor jeugdcriminaliteit' genoemd. Hoe de burgemeester dat aan wil pakken? "Ik zit hier vanavond niet met dé oplossing. Daar ben ik nog veel te onervaren voor", geeft hij toe. "Maar ik weet wel dat we het probleem dichtbij de jongeren moeten aanpakken."
Minder bureaucratie
Volgens Dijsselbloem spelen ook scholen een belangrijke rol in de signalering van het probleem en dat wordt bevestigd door docenten in de zaal. "Wij zien heel veel en maken van alles mee. Maar als we dan aankloppen bij hulpinstanties is er vaak een wachttijd van drie maanden. Dan zie je de jongeren afglijden en voor je het weet staan ze al met een been in de criminaliteit", aldus een bezorgde docent.
Dat er werk aan de winkel is, is in ieder geval duidelijk. "Je kunt de problemen wel zien, maar je moet ook de capaciteit hebben om het aan te pakken", stelt Dijsselbloem. "Die moet worden vergroot. En soms denk ik dan: is er zoveel bureaucratie nodig? Dat is gevaarlijk om te zeggen in mijn positie."
Er klinkt applaus uit de zaal. "Ja, daar wordt dan voor geapplaudisseerd als je dat zegt als burgemeester. Maar soms moeten we echt kijken of de administratie niet sneller of later kan, zodat iemand meteen kan worden geholpen."
