Jos kan urnengraf van dochter en ouders al weken niet bezoeken na brand
"Daar liggen ze", wijst Jos van de Voort. Hij kijkt naar het urnengraf waar zijn dochter Laura en zijn ouders samen begraven liggen. Al vier weken staat er een groot ijzeren hek omheen. De witte lantaarn op het graf waar normaal altijd een kaarsje in brandt, is leeg. "Ik kwam hier altijd twee tot drie keer in de week. Om het kaarsje aan te steken en even in gedachten met ze te praten."
Daar kwam in de nieuwjaarsnacht plotseling een einde aan. Vlak na middernacht vloog de congregatiekapel in brand. "Ik hoorde het al heel snel", vertelt Jos. "Ik heb meteen de pastoor gebeld om te vragen wat er precies aan de hand was. Maar dat was toen nog niet duidelijk. Het was heel spannend of de brand ook naar de kerk of de pastorie over zou slaan en of de graven beschadigd zouden raken."
"Er is nog steeds een kans dat er stenen of balken van de kapel naar beneden komen."
Een paar dagen na de brand kreeg Jos het goede nieuws dat de graven, voor zover ze kunnen zien, niet beschadigd zijn. De opluchting bij Jos was groot. Maar hij heeft het nog steeds niet met eigen ogen kunnen zien. "Er is nog steeds een kans dat er stenen of balken van de kapel naar beneden komen. En het urnengraf van Laura en mijn ouders ligt er vlak naast. Het gevaar is te groot."
Ook de moeder van Elly van Liempt ligt begraven in het afgezette deel. "Daar bij dat rode kaarsje", wijst ze aan terwijl ze op haar tenen voor het hek staat. "Ik kom vaak even een bloemetje brengen, maar dat gaat nu niet."
"Emotioneel is het is wel heel moeilijk. Je wil toch graag naar het graf gaan."
Elly heeft, net als veel andere nabestaanden, ondanks het gemis wel begrip voor de situatie. "Het is voor onze eigen veiligheid dat we niet dichterbij mogen komen. Maar emotioneel is het is wel heel moeilijk. Je wil toch graag naar het graf gaan."
Binnenkort wordt de voorgevel van de kapel gestut. Over een week of drie gaan de hekken waarschijnlijk weg. Jos weet al wat het eerste is dat hij dan gaat doen. "Het kaarsje in de lantaarn weer aansteken. Ik brand nu thuis wel een kaarsje voor ze, maar ze liggen hier dus ik wil hier ook licht maken."
Elly is van plan een mooie bos bloemen naar haar moeder te brengen. Met een glimlach legt ze uit: "Na wat ze hier nu heeft meegemaakt heeft ze wel een bloemetje verdiend."
