Pavel en Olga wonen al een jaar met hun dochter en kleinzoon in 1 kamer
Kort na het begin van de oorlog kwamen de eerste Oekraïense vluchtelingen naar Nederland. Snel moesten overal opvangplekken geregeld worden. Een van die plekken werd klooster van de zusters Franciscanessen in het centrum van Veghel. Sinds 18 maart wonen hier Oekraïense vluchtelingen.
Locatiecoördinator Rein van Zandvoort geeft een rondleiding door de gangen van het klooster. “Er wonen nu 147 mensen”, zegt hij. “Hier op de begane grond wonen mensen die hun huisdier meegenomen hebben”, vertelt Rein. “Die huisdieren zijn echt belangrijk voor ze. Daar hebben ze veel steun aan.”
"Het is hier veilig en rustig."
Pavel en Olga wonen op de eerste verdieping. Ze slapen daar met zijn vieren op één kamer. In 2014 vluchtte het stel uit de regio Donetsk naar een ander deel van Oekraïne. In dat jaar stemde in een omstreden referendum de meerderheid van de bevolking voor afscheiding van Oekraïne en aansluiting bij Rusland.
Twee weken nadat vorig jaar de oorlog begon, zijn Pavel en Olga vertrokken, samen met hun dochter en kleinzoon. “Het is fijn dat we met de familie bij elkaar zijn”, zegt Pavel. De man van hun dochter is nog in Oekraïne. Het kan zijn dat hij wordt opgeroepen voor dienstplicht.
De familie woont al sinds de opening van de opvang in het klooster. “Het is hier veilig en rustig,” zegt Olga, “en de vrijwilligers zijn erg aardig. Ze helpen als ik bijvoorbeeld naar het ziekenhuis moet of naar de winkel. Alles wordt uitgelegd. Daar zijn we heel dankbaar voor.”
"Het gaat zo snel, het voelt niet als een jaar."
“Deze dankbaarheid krijgen we dagelijks”, zegt Rein. “Het is fijn om mensen op weg te helpen. En dat kan heel simpel zijn. Het regelen van een bankrekening, een DigiD of straks de belastingaangifte.”
Intussen zijn Pavel en Olga aan het inpakken. Ze gaan verhuizen naar een andere opvang in Veghel. Daar krijgen ze twee kamers: “Eentje voor ons en eentje voor onze dochter en kleinzoon”, zegt Olga. “Dan hebben we een comfortabelere plek.”
Dat ze nu bijna een jaar in Veghel wonen, kunnen Olga en Pavel zich nog moeilijk voorstellen. “Het gaat allemaal zo snel”, zegt Olga. “Het voelt niet als een jaar.” Zo is dat ook voor Rein. “Iedereen dacht dat het maar voor een paar maanden zou zijn. Maar het ziet er naar uit dat de oorlog nog een hele tijd gaat duren.”