"Dat is echte liefde! Kunnen mensen nog wat van leren", wordt er onder het Facebookbericht over het ongeluk geschreven. "Hoop van harte dat iemand zich over dat arme hondje gaat ontfermen", gaan de reacties verder. "Beeske is veel gevoeliger dan wij en beleeft dit drama dus nog veel intenser dan wij. Arm beest."

Soms bekruipt je het gevoel dat mensen zich meer bekommeren om het lot van een hond dan om het lot van mensen die betrokken zijn. Die sympathie voor viervoeters heeft volgens hondengedragstherapeut Marieke van der Burgt vooral te maken met de onschuld van de beestjes.

Net zoals bij kinderen, herkennen we een soort hulpeloosheid bij hondjes. "Ze zijn kwetsbaarder. Ik denk dat daarom mensen meer voor de dieren opkomen en zorg willen bieden", voegt ze toe.

Mensen voelen dus een soort verantwoordelijkheid om voor hulpbehoevende wezentjes te zorgen, net zoals we dat bij baby's of kleine kindjes hebben. "Ik denk alleen niet dat het hondje uit de auto is ontsnapt om daadwerkelijk hulp te gaan halen, zoals sommige mensen geneigd zijn om te denken", zegt de gedragstherapeut. "Het lijkt me meer dat hij vanwege de schrik is weggerend. Dat honden dan hulp gaan halen, is toch een beetje een Disney-gedachte."

Het dier is volgens haar enorm geschrokken van het ongeluk en in eerste instantie gevlucht voor het gevaar. Dat het hondje erna onder de auto bij zijn baasje is gaan zitten, is waarschijnlijk ook vanuit angst. “Hij ging op zoek naar veiligheid, omdat hij zich bang en gestrest voelde. Dat zie je aan de lage staart en de oortjes die naar achteren staan."

Maar die speciale mens-dier-band is weldegelijk ergens op gebaseerd. Volgens gedragsdeskundige Sam Smits gaat er niks boven de liefde van de hond. De band tussen het hondje en zijn baas zat wel goed, denkt ze, anders ging het dier niet naar zijn baasje terug. "Honden ruiken aan alles dat er iets scheelt bij een baasje. Of je nou ziek bent, gestrest, of zelfs zwanger."

Daarom is het belangrijk dat een hond, bij het verlies van zijn baasje, ook de ruimte krijgt om te rouwen. En dan zijn het eigenlijk net mensen, vertelt Smits. "Sommige hondjes worden er heel depressief van als ze hun baasje verliezen, andere gaan wat sneller verder met het leven van alledag. Bovenal hebben ze veel veiligheid, geborgenheid en troost nodig."

Hoe dan ook drukt ze ons op het hart dat het beestje wel echt langs de dierenarts moet, om de lichamelijke of psychische klap te laten onderzoeken.

LEES OOK: Hond gaat bij overleden baasje zitten na ongeluk in Deurne