Willy en René over hun eerste keer bij Oranje: 'Het is verdomme een eer!'
Uiteindelijk zou Willy meer interlands spelen dan zijn broer, maar René was als jonge speler de beste van de twee. In maart 1973 leidde dat tot zijn eerste interland, uit tegen Oostenrijk (1-0 verlies). De broers kwamen toen nog uit voor FC Twente.
René moet diep nadenken over de vraag hoe hij hoorde dat hij voor het eerst geselecteerd was. "Volgens mij kwam Kees Rijvers het in de kleedkamer vertellen." Broer Willy corrigeert hem direct. "Rijvers was al weg. Spitz Kohn kwam het vertellen en je was dolgelukkig. En wij ook."
Dat René het niet meer zo paraat heeft, komt vooral doordat hij zelf niet door het dolle heen was. "Ik was wel blij, maar niet euforisch", vertelt hij.
"Het is wel leuk en aardig om voor Oranje te spelen", zegt hij in de Willy en René Podcast van Omroep Brabant. "Wat nou leuk en aardig?!", roept broer Willy verontwaardigd. "Het is verdomme een eer om voor het Nederlands Elftal te mogen spelen!" Waarmee een belangrijk karakterverschil tussen de tweelingbroers is vastgesteld: no-nonsense René tegenover romanticus Willy.
"Geweldig om bij de 22 beste spelers van Nederland te horen!"
René dankte zijn uitverkiezing mede aan een goed optreden met Jong Oranje tegen Jong Joegoslavië. "Dat was in het PSV-stadion. We wonnen met 4-1 en ik scoorde vier keer. Ik had niet verwacht dat ik tegen Oostenrijk zou spelen. Het was een oefenpot en ik speelde wel redelijk. Het was een jaar voor het WK van 1974. Dat ik toen bij de selectie zat, dáár was ik wel heel blij mee." "Nou dat merk ik", schampert Willy.
René zat direct al bij de Oranje-selectie die naar het WK in West-Duitsland ging. Op het laatste moment werd ook Willy alsnog opgeroepen.
"We hadden een feestje na het seizoen en toen vertelde Kees Rijvers (inmiddels wel weer de trainer van de gebroeders maar nu bij PSV) dat ik op tijd naar huis moest gaan, omdat ik me de volgende dag moest melden. Ik was dolgelukkig. Geweldig om bij de 22 beste spelers van Nederland te horen!"
"Het is goed om een keer een andere sfeer mee te maken dan bij je club."
Willy zou tijdens dat WK niet in actie komen, René zou in de verloren finale tegen het gastland nog invallen. Vier jaar later speelden beide gebroeders de finale, in Argentinië tegen het gastland (3-1 verlies). Vooral Willy kijkt met heel veel voldoening op zijn 63 interlands terug. "Het is goed om een keer een andere sfeer mee te maken dan bij je club. Ik heb er heel erg van genoten."
In de Willy en René Podcast van vorige week spreken de broers uitgebreid over de eerste Van de Kerkhof in Oranje (Na 15 minuten en 25 seconden).