De gemeente wil dat Ruud en Tiny voor 2 juni op een ander adres gaan wonen. “Maar dat zijn wij niet van plan. Wij blijven hier wonen en we willen dat we hetzelfde behandeld worden als ieder ander die hier gewoon woont.”

In 2006 kocht het stel een huisje op Parc de Kievit in Baarle-Nassau. Ze woonden toen in Hulst in Zeeland en vierden hun vakanties op het vakantiepark aan de grens bij België. Maar door de coronacrisis had Ruud als juridisch adviseur ineens een stuk minder werk en verdiende dus ook minder.

Het stel besloot hun huis in Hulst te verkopen en permanent in Baarle-Nassau te gaan wonen. Maar toen begonnen de problemen, vertelt Tiny. “We schreven ons dus in bij de gemeente, maar vier dagen later kregen we een brief dat we hier weg moeten.” En die brief viel helemaal verkeerd. “Tientallen huisjes worden hier permanent bewoond. Dat willen we bewijzen en daarom hebben we de gemeente om informatie gevraagd.”

Toen de gemeente niets van zich liet horen, ging Ruud zogenaamde Woo-verzoeken indienen. Woo staat voor Wet open overheid. Iedereen kan zo'n verzoek om informatie indienen bij een overheidsinstantie. De gemeente is dan verplicht om binnen een bepaalde periode te antwoorden.

Uiteindelijk stellen Ruud en Tiny 911 vragen. Vragen over specifieke huizen op het vakantiepark, zoals afspraken tussen eigenaren en de gemeente. Binnen vier weken moest de gemeente die eigenlijk beantwoorden, maar de antwoorden kwamen niet. Ruud stapte naar de rechter, die oordeelde dat de vragen relevant waren en dat de gemeente gewoon antwoord moest geven.

200 antwoorden per vier weken, was het oordeel van de rechtbank. “Maar de gemeente zegt nu dat we met onze vragen misbruik maken van de regeling en dat we geen antwoorden krijgen. Dan maar weer naar de rechtbank”, verzucht Ruud. “En als de gemeente ons lastig vindt, moet ze ons hetzelfde behandelen als alle anderen die hier wonen. Dan trekken wij al onze verzoeken in.”

Ruud en Tiny willen dus aantonen dat er een willekeur is in het beleid van de gemeente. Volgens hen wonen op de vakantieparken De Kievit en L’air Pur honderden mensen permanent. De gemeente ontkent dat in de rechtbank en zegt dat ze altijd ingrijpt.

"Maar we zijn een kleine gemeente en kunnen niet alles in één keer behappen", voegt een woordvoerder van de gemeente er desgevraagd aan toe. "Iedereen die zich na 2005 op het park heeft laten inschrijven en er is gaan wonen, doet dat illegaal. Dat hebben we het paar in een gesprek met de burgemeester ook gemeld. Anderen krijgen dat eveneens te horen én dat er wordt opgetreden. Van willekeur is dus geen sprake."

Deze woensdag hebben Ruud en Tiny een brief van de gemeente ontvangen. Daaruit blijkt dat 151 woningen op de twee parken ‘met goedkeuring van de gemeente’ permanent bewoond worden en dat op 231 plekken mensen ingeschreven staan.

"Ze staan permanente bewoning toe. Dat hebben we nu zwart op wit", zegt Ruud terwijl hij de brief laat zien. Het is een brief van de gemeente, met een handtekening van de ambtenaar. Daarin staat hoeveel mensen staan ingeschreven op de vakantieparken en hoe vaak die situatie gedoogd wordt.

“Wij willen anderen niet erbij lappen”, zegt Tiny. “We willen bewijzen dat de gemeente niet juist handelt. De gemeente moet niet denken dat ze ons hier weg kan krijgen. Dan huren we wel ergens een goedkoop appartement als postadres. Dan pakken we, op deze krappe huizenmarkt, wel een woning van een ander af."

Op 2 juni zou het stel een ander woonadres moeten hebben, maar er loopt nog een hoger beroep bij de Raad van State. “We willen daar willekeur bewijzen, maar dat kan nu niet omdat de gemeente onze vragen niet beantwoordt.”