Ramon raakte zwaargewond bij wielrenongeluk en hoopt ooit nog te fietsen
Het vooruitzicht was zo goed: een aantal dagen in de zon trainen voor de sport waar je zo gek op bent. Dit was tot de op één na laatste dag ook hoe het voor Ramon eruitzag. Nog een laatste keer het Spaanse uitzicht op de fiets zien tijdens een afdaling op de Randa (een gebergte in Mallorca). Maar in de rit naar beneden ging het helemaal fout.
"Ik kan me niets meer van het ongeluk herinneren", vertelt de renner aan ZuidWest TV. Dat geldt ook voor de twee uur vóór en de twee weken ná het ongeluk. “Volgens het politierapport is het gebeurd in een bocht, waarbij ik tegen een naar boven rijdende auto ben opgeklapt. De renner achter mij had de ploegleiders gealarmeerd. Hij had een auto gezien met een kapotte voorruit en een losliggend fietswiel, wat die van mij bleek te zijn.”
Ramon werd gevonden in een greppel. Daar is hij gestabiliseerd door de begeleiding van de wielerploegen. “Volgens de begeleiders heb ik in het Engels nog tegen de ambulancebroeder gezegd: ‘I have pain in my back and in my neck’."
"Er zitten twee pinnen in mijn rug om de boel recht te houden."
Ruim een maand heeft Ramon in het ziekenhuis gelegen. Eerst in Mallorca, later in Rotterdam. Dat hij er zo slecht aan toe is geweest, is twee maanden later al niet meer aan hem te zien. Maar de waslijst aan verwondingen was groot.
"Door de klap op mijn hoofd heb ik meerdere hersenbloedingen gehad. Ik heb mijn sleutelbeen en schouderblad gebroken. Ook zijn er drie ruggenwervels gebroken, waarvan er één verbrijzeld is. Twee nekwervels zijn gescheurd en ik heb twee gebroken ribben. Daarnaast heb ik een dwarslaesie opgelopen en er zitten er twee pinnen in mijn rug om de boel recht te houden."
Momenteel is Ramon hard bezig met revalideren. "Dat zuigt veel energie. Daardoor slaap ik meer, ook overdag. Eens per week ga ik naar een ergotherapeut en twee keer per week heb ik fysiotherapie. Ook moet ik thuis iedere dag oefeningen doen." Dat zorgt voor vooruitgang. "Ik kan nu binnenshuis weer zonder krukken lopen, zelfstandig de trap op en af en ik kan mezelf weer aankleden."
"Ik wil hoe dan ook in de wielrenwereld blijven."
Ondanks de tegenslag kijkt Ramon met een opgeheven hoofd vooruit. Zijn directe doel om weer terug op de fiets te stappen blijft ongewijzigd. “Ik hoop uiteindelijk weer mee te kunnen doen aan wedstrijden. Anders is het mijn plan B om het parawielrennen in te gaan." Het ongeluk heeft hem totaal niet afgeschrikt. “Ik wil hoe dan ook in de wielrenwereld blijven. Het is echt mijn lust en mijn leven.”
Hij heeft geen spijt van het het trainingskamp. “Het was echt een fantastische week. De Randa is en blijft mijn favoriete klim”, vertelt de wielrenner. “Ik zou nog wel terug willen naar Mallorca, al zou ik dan wel in de afdaling bij die bocht gaan lopen.”