Languit ligt Nick Kersten op de grond van de Sint-Janskathedraal in Den Bosch. Het is een gebaar van overgave. Als hij is opgestaan volgt de handoplegging van bisschop De Korte. De priesterwijding van Nick is bijzonder in een tijd dat de kerken steeds verder leeglopen en zelfs verkocht of gesloopt worden.

Nick heeft een grote glimlach op zijn gezicht als we hem na afloop spreken. "Het was schitterend. Ik heb ervan genoten. Van tevoren was ik een beetje zenuwachtig. Maar nu ben ik intens gelukkig."

Dat Nick priester is geworden is verrassend. Want hij kwam als kind niet zo vaak in de kerk. "Wij waren een typisch Brabants katholiek gezin. Ik ben gedoopt, heb de eerste communie gedaan en ik ben gevormd. Verder gingen we met Pasen en kerst naar de kerk. En dat was het wel."

Tijdens zijn studie bedrijfskunde koopt Nick een bijbel. "Ik ben gaan lezen in plaats van studeren. Dat was misschien niet het beste besluit," vertelt hij lachend. "Van het ene op het andere moment dacht ik: wat ik lees is waar. Dat heeft een vuurtje in mij aangewakkerd. Toen ben ik na bedrijfskunde aan een studie theologie begonnen."

Uiteindelijk ontdekt Nick tijdens die studie theologie zijn ware roeping: priester worden. "Ik kon me ineens niets anders meer voorstellen dan dat ik priester zou worden." Vorig jaar ging hij als priesterstudent stage lopen bij de Maria Geboortekerk in Nijmegen. En daar kan hij nu na zijn wijding aanblijven.

Nick ziet de toekomst, ondanks de leegloop in de kerken, niet somber in. "De kerk bestaat al tweeduizend jaar. We hebben ups en downs gehad. Hier komen we ook wel weer doorheen. Ook al gaan er nu minder mensen naar de kerk, ik ben hoopvol voor de toekomst."

LEES OOK: Een priesterwijding als een huwelijk: 'De gelukkigste dag van zijn leven'