Een psycholoog heeft vastgesteld dat de vrouw uit Zevenbergen het Münchausen-by-proxysyndroom heeft. Ze zou haar kind zieker hebben laten lijken, dan het in werkelijkheid was.

"Mogelijk zijn plegers extreem bang hun kind te verliezen", stelt het Nederlands Jeugd Instituut (NJI) op zijn site. "Daardoor overdrijven ze symptomen en signalen. Plegers willen ervoor zorgen dat hun (valse) overtuigingen dat het kind ziek is, bevestigd worden. Plegers hopen hiermee soms ook dat ze zelf aandacht krijgen. Door de ziekte van het kind kunnen plegers een nauwe verzorgende rol in het leven van het kind houden."

Andere indruk
De jongen mankeerde volgens zijn moeder van alles. Hij had volgens haar ADHD, kon niet goed vast voedsel eten en hij was nog steeds niet zindelijk. Ook zat hij vaak in een rolstoel en leefde hij vooral op sondevoeding. School was te zwaar voor hem waardoor hij maar drie dagen ging en bovendien naar een lager niveau. De jongen werd de hele dag door de moeder en de stiefvader in de gaten gehouden, zelfs met camera’s.

De mytylschool, het logeerhuis waar het kind elke maand een weekend naartoe ging én de biologische vader hadden een heel andere indruk. Op school en bij zijn vader had hij de rolstoel vaak niet nodig en liep en voetbalde hij gewoon mee. Buitenshuis had hij geen aanvallen en plaste hij niet in zijn broek, verklaarden verschillende getuigen. Ook at hij vaak gewoon voedsel.

Vieze smaak
Maar is zij zover gegaan dat zij haar zoontje haar zware medicijnen toediende? Justitie denkt van wel. Op de filmbeelden van de slaapkamer van de jongen op 12 februari 2020 is te zien hoe de moeder verschillende vloeistoffen in de sondevoeding spuit en dat ze hem twee keer een zetpil geeft.

Op de beelden is te zien hoe de jongen steeds wegvalt, dan weer krijst of tegen zijn moeder zegt ‘dat het niet meer leuk is’. Ook zijn zusje meldt dat haar broer niet bij bewustzijn is. Ook zegt de jongen dat hij een vieze smaak in zijn mond heeft. Volgens deskundigen is dat het gevolg van een van de zware medicijnen.

Volgens justitie ging het om morfine-zetpillen, slaapmiddelen en antidepressiva die in water waren opgelost. Door deze cocktail van zware medicijnen heeft het hart van de jongen het uiteindelijk begeven. De volgende ochtend lag hij levenloos in zijn bed. Reanimatie mocht niet meer baten.

'Niet duidelijk te zien'
De advocaten van de vrouw betoogden woensdag dat helemaal niet duidelijk te zien is, dat de vrouw de medicijnen heeft toegediend. Volgens hen kan de jongen ook de medicijnen een keer hebben meegenomen uit de la waar de medicijnen lagen of uit de tas van zijn moeder. Hij zou die dan zelf hebben ingenomen op school of in de bus naar huis.

Verder vond de verdediging het erg ver gaan dat de school al een paar keer het Münchausen-by-proxysyndroom had genoemd. De moeder handelde volledig in lijn met de behoeften van haar kind, zo werd betoogd. De suggestie van school werd door de advocaten bestempeld als een nietpluisgevoel of onderbuikgevoel.

Extra tijd
Een celstraf vinden de advocaten niet geschikt voor de vrouw omdat zij kampt met haar gezondheid. Ook vinden ze een gedwongen behandeling niet nodig.

De rechtbank neemt een week extra de tijd om over deze bijzondere zaak na te denken. Normaal doet de rechtbank na twee weken uitspraak, nu pas na drie. “Deze zaak is niet alledaags”, zo zei de voorzitter. “We nemen de tijd.”

De uitspraak is op 13 juli.

LEES OOK: Moeder vergiftigde zoontje met haar medicijnen, justitie eist cel en tbs