Het kaartje op de app stankopdekaart.nl is vrij duidelijk: veel stankmeldingen worden gedaan in het oosten van Brabant. De meldingen gaan over stallen en mestverwerkers. De initiatiefnemers van de app hebben ook last van stank. “Ik ben de hele dag bezig om te kijken of de ramen en deuren wel of niet open kunnen”, zegt Evert Holman uit Deurne. “Als ik een dag aan zee ben geweest, heb ik niet gekucht. Zodra ik Deurne binnenkom, begin ik te kuchen.”

Holman wijst op de kaart bij Deurne. “Kijk, de veehouderijen liggen als een soort hoefijzer om het dorp heen. Daarom stinkt het ook vaak in het dorp. Het is niet één boer of stal, maar de combinatie daarvan.” Evert maakt deel uit van werkgroep Stop de Stank, een van de actieclubs die onderdeel zijn van het Brabants Burgerplatform. Een organisatie die is opgericht om alle kleinere Brabantse burgeractiegroepen op het gebied van milieu bij elkaar te brengen.

Die geeft toe dat het na de lancering van de app een beetje stil is gebleven. “Je ziet nu de meldingen ook wat teruglopen”, zegt Ruud Merks, ontwikkelaar van de app. Volgens hem is een melding makkelijk te doen. “Het is een druk op de knop. Je hoeft niet allerlei formulieren in te vullen zoals bij de omgevingsdienst.”

Melders kunnen aangeven hoe erg de stank is. “Het is een livesysteem, dus je kunt zien waar op dit moment stankmeldingen gedaan worden."

Maar wat kun je nu eigenlijk met die app? Voorlopig helemaal niets, weten ook de initiatiefnemers. “Als je bij ons een melding doet, gebeurt daar in eerste instantie niets mee. Hoewel we mensen soms wel kunnen helpen om iets op te lossen,” zegt Merks. “Maar als je een melding doet bij de omgevingsdienst blijft het daar vaak ook stil”, zegt hij. “We proberen een stem te geven aan mensen die monddood zijn. Het is een stil protest.” Over het oplossingsvermogen van de omgevingsdienst zijn de makers van de app niet te spreken. “Het is een papieren tijger.”

De makers van de app gaan er niet op uit om te onderzoeken hoe terecht een klacht is. “Valideren heb ik losgelaten”, zegt Merks. “Stank is heel subjectief. Mensen klagen niet alleen over veehouderij of mest, maar ook over de houtrook van de buurman.” Evert Holman hoopt toch dat de app iets gaat losmaken. “Ik word 81. Ik vind het soms bezopen dat ik me hiermee bezig houd. Maar ik zie dat we als actiegroep kleine dingen bereiken. Dat er stukje bij beetje toch hoop is. En daar drijven we op.”

Mede-actievoerder Maria Berkers benadrukt dat de stank een symptoom is van iets ergers. “Het gaat om onze gezondheid. Mensen kunnen erg veel stress krijgen van stank. Voor veel mensen is het een ver-van-mijn-bed-show. Ze moeten heel indringend te maken krijgen met de gevolgen ervan. En nu zijn ze vaak ook druk met overleven.”