"Gelukkig gaat het nu hartstikke goed met hem hoor", vertelt Annelies geruststellend. Dat was vorige week wel even anders. "Mijn dochter kwam thuis met Willem na een wandeling. Willem bleef maar niezen, niet een beetje maar dat écht z’n hele lichaam meetrilde en hij zijn ogen bleef dichtknijpen. Later zat er ook bloed bij het niezen."

Willem, een golden retriever van vijf jaar oud, had een grasaar in zijn neus gekregen. Annelies ging met haar hond naar de dierenarts waar ze gelukkig snel geholpen kon worden. "Eerst keken ze met een soort telescoop in zijn neus. Daar zagen ze niets. Hij moest geopereerd worden. Binnen een halfuur lag 'ie op de operatietafel. Als die grasaar doorkroop naar de hersenen zou hij doodgaan."

Grasaren ontstaan wanneer wild gras tot bloei komt. Het zijn de zaden van het gras. Ze zijn verraderlijk door de weerhaken die ze hebben. Deze stekels, die wat weghebben van een puntig stuk tarwe, boren zich een weg in de huid, tussen de tenen of dus in de neus. En die weerhaakjes zorgen er voor dat ze maar één kant op boren en dus dieper en dieper terecht komen.

Annelies waarschuwt op Facebook haar buurtbewoners dat ze écht moeten oppassen. "Er wordt hier in de wijk Brouwhuis helemaal niets gemaaid. Het heeft geen zin om plekken te mijden, die dingen groeien overal. Anders moet je alleen op de straat blijven, maar dat is ook niet echt uitlaten", zegt ze.

Willem heeft er gelukkig geen last meer van. De volgende dag ging hij weer vrolijk mee naar buiten. "De dag erna had ie wéér zo'n ding op zijn neus. Ik zei: och Willem, je hebt er ook niks van geleerd, hè?", lacht Annelies. Deze grasaar kon ze zelf weghalen en een tripje naar de dierenarts was niet nodig.

LEES OOK:

Horrorverhaal over honden en verraderlijke grasaren: 'Ze liggen overal'

Zorgen bij hondenbaasjes door 'mouwkruipers': 'Ze zijn levensgevaarlijk'