Hij heeft de scherven van de ingeslagen raket in zijn hand. Die vond hij op straat in de Oekraïense stad Kramatorsk net na de enorme explosie. “Je ruikt zelfs het kruit nog”, zegt hij. “Het was een kwestie van pech of geluk. En wij hebben heel veel geluk gehad.”

Bij de raketinslag vielen twaalf doden en tientallen mensen raakten gewond. De mannen uit Waspik hadden alleen schrammen. En hun bus raakte beschadigd. “Het is ongelofelijk dat we het hebben overleefd”, zegt Franky. Hun geluk was dat de deuren aan de achterkant van het restaurant open stonden en een groot deel van de luchtdruk daardoor kon ontsnappen naar een leeg winkelpand. “Daardoor is het plafond heel gebleven, terwijl het op andere plekken overal is ingestort.”

Franky en Coen rijden al meer dan een jaar op en neer naar Oekraïne om friet te bakken voor de slachtoffers van de oorlog. De eerste keren stopten ze aan de grens, daarna gingen ze steeds oostelijker. En de laatste keer bakten ze middenin het oorlogsgebied. Met kogelvrije vesten aan en helmen op.

Hoewel het thuisfront de mannen liever niet meer ziet vertrekken, gaan ze binnenkort toch weer terug. “Direct na de inslag dacht ik wel even: dit nooit meer”, zegt Coen. “Maar twee, drie uur later realiseerde ik me dat dit die Oekraïners elke dag gebeurt. We moeten ze blijven steunen.”

“Over een maand of twee gaan we weer die kant op”, zegt Franky. “Eerst even bijkomen. Daarna de bus repareren. En dan kijken wat we gaan doen. Want we moeten wel meer veiligheid garanderen voor onszelf.”

De twee zien het als hun missie om te blijven bakken tot de oorlog voorbij is. “Het gaat niet om de friet, want na een paar uur hebben ze weer honger”, zegt Coen. “Zij putten kracht uit het feit dat wij achter ze staan. Sommigen laten zelfs een traan omdat wij vanuit Nederland daarheen komen. Dat geeft een fantastisch gevoel."

LEES OOK: Frietbakkers moesten rennen voor hun leven na raketaanval: 'Het was chaos'