Samantha werkt fulltime als sportinstructeur bij een fysiotherapiepraktijk. Die baan heeft ze hard nodig, want voor haar sport krijgt ze alleen financiële ondersteuning van sponsoren. "Van de zaalhuur tot mijn trainer, ik moet alles zelf betalen. De kosten zijn gigantisch."

Ze traint dagelijks, vaak twee of drie keer. "Het zijn soms extreem lange dagen. Werk en topsport zijn lastig te combineren, maar waar een wil is, is een weg. Het harde werken is beloond."

Voor het geld hoeft Samantha het dus zeker niet te doen, maar de liefde voor de sport maakt alles goed. Dat enthousiasme hoopt ze ook over te brengen op de jeugd. "De sport kan je heel veel brengen. Een stuk discipline, je krijgt er zelfvertrouwen van en als je hard werkt en nooit opgeeft, liggen er op sportief gebied mogelijkheden."

Haar prijzenkast is inmiddels erg vol met tien Nederlandse titels, de Europese- en de wereldtitel Shito-ryu, een grote karatestijl. Ze koos voor ‘kata’, oftewel een schijngevecht. Met bewegingen beeldt ze een gevecht uit zonder dat er iemand tegenover haar staat.

"De concurrentie wereldwijd is moordend, want er is geen gewichtsklasse. Alles komt bij elkaar, dat is niet te vergelijken met andere vechtsporten. Karate is in Nederland niet groot, maar in andere landen zijn er veel toppers. Dat ik nu wereldkampioen ben, doet me erg veel."

De Tilburgse won alles wat er te winnen valt, maar dat betekent niet dat Samantha een stapje terug doet. "Ik word iedere dag beter. Het blijft mijn doel om telkens voor de beste versie van mezelf te gaan. En daar hoort winnen bij."