Elke week fietst Johannes meteen na school naar woonzorgcentrum de Nieuwe Hoeven in Schaijk. Hier wonen ouderen met geheugenproblemen. Hij zit daar aan tafel met bewoner Wim (92 jaar). Samen spelen ze een potje Rummikub en dat gaat er fanatiek aan toe. "Ik laat hem winnen", lacht Wim. "Wim is beter in Rummikub", zegt Johannes. "Nou ja, dat was hij. Nu heb ik veel geoefend en win ik."

Het vrijwilligerswerk begon toen Johannes 9 was. Als peuter was hij al eens in het woonzorgcentrum geweest. Toen hij er weer langs fietste, wilde hij er graag aan het werk. "Thuis heb ik eerst opgezocht of het wel legaal was om vrijwilligerswerk te doen als 9-jarige", zegt Johannes. Hij stuurde een sollicitatiebrief. "Ik schreef de brief aan de baas van Nieuwe Hoeven."

Die brief kwam terecht bij Peggy van Boekel van BrabantZorg. "Ik vond die brief zo leuk. Die kans moesten we niet voorbij laten gaan", zegt Peggy. "Ik had niet verwacht dat hij het zo lang vol zou houden. Drie jaar nu al. We zijn erg trots op hem. Hij zorgt elke week voor een lichtpuntje voor de bewoners."

"Het is gewoon nooit saai", zegt Johannes als je hem vraagt waarom hij dit al drie jaar doet. "Er is altijd wat te doen. Er zijn genoeg mensen om mee te praten, dus ik verveel me nooit. Het is zo leuk om te zien hoe blij ze zijn als ik hier kom en bijvoorbeeld spelletjes met ze ga doen."

Wel moest Johannes wennen aan het omgaan met dementerende ouderen. "Wim heeft verhalen die soms niet kloppen", zegt hij. "Zo vertelt hij dat ik tegenover hem heb gewoond in Haren, maar ik woon echt al mijn hele leven in Reek. Hij denkt dat hij me ergens van kent omdat ik heel erg op iemand lijk. Eerst dacht ik: waarom vraagt hij dit zo vaak? Maar nu weet ik dat en gaat het prima. Ik kan er heel goed mee omgaan."

Peggy van Boekel is blij met Johannes als zo'n jonge vrijwilliger. Het gaat volgens haar heel goed samen met de ouderen. "Kinderen en ouderen reageren heel goed op elkaar. Dat gaat heel spontaan", zegt ze. "Ouderen worden blij als ze kinderen zien. Je ziet ze enthousiast worden als Johannes binnenkomt."

Het bijzondere vrijwilligerswerk valt op. Vorige week kreeg Johannes van de gemeente Maashorst de vrijwilligerspenning als waardering voor zijn werk. “Heel cool dat ik die heb gekregen”, zegt hij. “Ik zie het wel als iets heel bijzonders . Ik ken niemand van 12 die dit doet.”

Intussen heeft Johannes zijn tweede potje Rummikub van Wim gewonnen. “Ach”, zegt Wim. “Kan hij straks thuis zeggen dat hij van Ome Wim heeft gewonnen.”