Als het over de 4Daagse gaat, komen de plak- en fotoboeken op tafel in haar appartement aan de rand van het centrum. José heeft in de loop der jaren veel bewaard over de bekendste wandeltocht van Nederland. In 1991 deed ze voor het eerst mee en ook nu, 32 jaar later, heeft ze er nog lang geen genoeg van.

"Vorig jaar zou mijn dertigste 4Daagse worden, maar een week ervoor werd ik opgenomen in het ziekenhuis vanwege een liesbreuk. Ik hoorde mijn arts nog voor de grap tegen de chirurg zeggen dat ze me maar stevig vast moesten binden, aangezien ik zo graag mee wilde wandelen. Ik heb het zoveel mogelijk op televisie gevolgd."

2004 was voor de Veldhovense een bijzondere editie. "Mijn man was ongeneeslijk ziek en kreeg op de dinsdag van de 4Daagse een uitslag. Maar hij wilde per se dat ik zou lopen, omdat hij wist hoe belangrijk het voor me is. Ik heb de tocht uitgelopen, dat was na de finish heel erg emotioneel. Een paar maanden later overleed hij."

Ze liep in de loop der jaren samen met vriendinnen, maar wilde dat ook heel graag met haar kleinkinderen doen. De oudste drie hadden er weinig mee. Maar toen kleindochter Eva 12 werd, besloot ze om wel mee te doen.

"In mijn hoofd was 30 kilometer helemaal niet heftig. Ik vond het in de praktijk ook meevallen en liep best makkelijk mee", zegt Eva. "Het was zo leuk dat ik me de daaropvolgende jaren weer heb ingeschreven."

Ook tijdens de coronajaren trokken Eva en haar oma de wandelschoenen aan. Ze liepen een alternatieve route van Eindhoven naar Nijmegen, inclusief overnachtingen. Eva: "We hebben hele dagen samen gelopen. Dat was erg gezellig. Alleen lijken de afstanden in het centrum van Nijmegen veel groter als er geen duizenden mensen langs de kant van de weg staan."

Eva is nu 16 en loopt samen met haar vader de 40 kilometer. José hoopt hen iets verderop op het parcours tegen te komen. "Het is zo'n gezellig evenement, onderweg hebben we veel lol. Ik geniet ook van de omgeving. Na afloop drinken we een biertje of een wijntje, dat hebben we wel verdiend."

Maar voor ze dat drankje opentrekken, is het vaak een kwestie van afzien. "Het regende weleens de hele dag", zegt José. "Het is belangrijk om poncho's mee te nemen en droge sokken in je rugzak te doen." Ook hete dagen zijn vervelend. "Ik ben een keer duizelig geworden van de hitte. En zag om me heen mensen flauwvallen." Een goede voorbereiding is ook hier het halve werk: "Vergeet geen petje of hoedje en voor verkoeling kun je een natte sjaal in je nek leggen."