Meteen nadat hij het slechte nieuws hoorde, is John naar de zaak gereden. "Hier ben ik altijd bang voor. Als ik een politieauto of ambulance met sirene door het dorp hoor rijden, denk ik meteen: het zal toch niet." Geen gekke gedachte, want de overval van woensdag is niet de eerste. "In 2015 werd er een ramkraak gepleegd en daarvoor zijn ze ook al eens overvallen. Daar hield mijn schoonzoon acht hechtingen in zijn voorhoofd aan over."

Dit keer zijn de eigenaars ongedeerd gebleven. "Maar ze zijn natuurlijk heel erg geschrokken. Ik heb mijn dochter gelukkig even vast mogen houden. Daarna moest ik snel weer naar buiten, want de technische recherche moet het onderzoek nog starten."

In die paar momenten binnen, zag John hoe groot de chaos was. "Het is een grote puinhoop. De vloer is een glastapijt. Ik heb eerder al eens gezegd dat ze ander soort glas in de ramen moeten plaatsen."

Overigens waren zijn dochter en schoonzoon niet de enigen die op het moment van de overval in de zaak waren. "Ook mijn kleindochter en nog eens twee medewerkers." Dat zij dit nu mee moeten maken, raakt John. "Daar word ik emotioneel van. Ze hebben dit van begin af aan opgebouwd en dan komen een paar van die onnozele gasten het om zeep helpen. Had ik zelf maar een hakbijl gehad. Maar ja, dan ben je zelf weer fout. Het wordt nu puinruimen en zorgen dat ze zo snel mogelijk weer plezier in hun werk krijgen."

LEES OOK: Schietende overvallers slaan vitrines van juwelier kapot met hakbijlen