Yvon woont als enige op haar kamp in een elektrische woonwagen
De gemeente Eindhoven moet de komende tien jaar vijftig nieuwe standplaatsen voor woonwagens creëren. Die moeten allemaal op de al veertien bestaande kampen van woningcorporatie Wooninc komen. Ook moeten al die nieuwe woonwagens een stuk milieuvriendelijker worden en dus van het gas af en voorzien worden van een warmtepomp.
"Ik wilde dat mijn woonwagen er hetzelfde uit zou zien als de rest."
De woonwagen van Yvon is dus de modernste van het kamp, maar van buiten is dat niet te zien. "Ik wilde gewoon de steenstrips zoals je die ook ziet bij alle andere wagens en geen kale vlakke muren. Daarom is het goed dat we samen met Wooninc hebben gesproken over de uitstraling van de nieuwe woonwagen", vertelt Yvon.
De wagens worden geproduceerd in de fabriek en bestaan uit massief houten wanden, vloeren en daken, die goed geïsoleerd zijn. Het in elkaar zetten op het kamp duurt een maand vertelt Maarten Prinsen van Wooninc. "Vroeger duurde de bouw maanden en hadden omwonenden last van de herrie. De wielen zitten er misschien niet meer onder, maar als het nodig is kunnen we deze wagens binnen een paar weken verplaatsen."
"We moeten standplaatsen opsplitsen of verkleinen om meer plekken te maken."
Het uitbreiden van het aantal standplaatsen is wel een uitdaging voor de gemeente en Wooninc. "Niet elk kamp kan worden uitgebreid dus sommige standplaatsen moeten worden opgesplitst of verkleind om zo plek te maken een nieuwe wagen. Een standplaats wordt maximaal 150 vierkante meter groot", legt Maarten Prinsen van Wooninc. uit.
Ook de woonwagens die Wooninc zelf verhuurt worden voortaan kleiner afhankelijk van het huishouden. De oppervlaktes variëren van 63 tot 114 vierkante meter. Als het nodig is kunnen de huizen zelfs gestapeld of geschakeld worden.
"Ik dacht dat het niet meer ging gebeuren."
De wachttijd voor een standplaats op een van de woonwagenkampen in Eindhoven is inmiddels opgelopen naar 20 jaar. Familieleden van woonwagenbewoners krijgen nu voorrang. Toch moest Yvon jaren wachten. "Ik weet niet meer hoe lang, maar op een gegeven moment dacht ik dat het niet meer zou gebeuren omdat er telkens iets tussenkwam."
Pijnlijk, want Yvon woonde vroeger op het woonwagenkamp. "Toen mijn man overleed en mijn zoon op zichzelf kon wonen, heb ik hem onze woonwagen gegund en ben ik zelf in een appartementje gaan wonen. Nu ben ik dus eindelijk weer terug."
"Voelt als thuiskomen."
En daar is Yvon maar wat blij mee. "Het voelt echt weer als thuiskomen. Ik woon nu naast mijn nichtje en ik ken iedereen op het kamp nog. Dat is echt zo fijn na al die jaren." Nu ze de sleutel heeft, verwacht Yvon eind augustus in haar nieuwe huisje te kunnen trekken en daarmee terug te keren naar haar roots.
