Honden van foute fokker krijgen tweede kans bij dierenopvang in Nispen
Ze werden ondergebracht bij diverse zogenoemde opslaghouders in Nederland, waar gekeken wordt of de getraumatiseerde honden genoeg veerkracht hebben om uiteindelijk bij een nieuw baasje terecht te kunnen.
"De meeste zijn doodsbang als ze hier binnenkomen."
Els Adams van Stichting Dier en Project in Nispen gaf eerder, op advies van de autoriteiten, onderdak aan honderden ‘hondjes van Eersel’. Fokker P. stond regelmatig op vrijwillige basis honden af aan Dier en Project. Maar met de inbeslaggenomen honden stond ze buitenspel. “En dat ondanks onze enorme ervaring met deze honden", vertelt ze. "De meeste zijn doodsbang als ze hier binnenkomen. Toch zien we vaak dat ze hun vertrouwen in de mens terugkrijgen en weer opkrabbelen.”
Dier en Project ligt in het groene buitengebied van Nispen. Het is een zogenoemde 'allerlaatste kans'-opvang. Samen met haar partner Jan en een handjevol vrijwilligers ontfermt voorzitter Els zich over moeilijk plaatsbare of mishandelde dieren die nergens anders meer terecht kunnen. En als ze niet geplaatst kunnen worden, bijvoorbeeld omdat ze de boel slopen, niet zindelijk zijn of heel angstig, dan blijven ze daar tot ze overlijden.
Momenteel lopen er negentien ‘blijvertjes’ rond. Zo is er Gerard, een enorme mastino die vredig over het erf sjouwt, twee collies plus een stokoude bruine labrador die languit op de bank ligt te slapen voor een middagsiësta.
"De consument wil pupjes en die groeien niet aan de bomen."
De afgelopen jaren ving Els 651 honden op van de broodfokker. Dat waren oudere fokteven die niet langer voor nestjes konden zorgen, honden met medische problemen en jonge dieren die om wat voor reden dan ook niet werden verkocht. Vele kregen een nieuw thuis, nadat er hard was gewerkt aan socialisatie.
Els vertelt: “Uiteraard zijn wij geen voorstanders van dit soort intensieve fokkerijen. Maar honden fokken voor de handel is bij de wet toegestaan en de consument wil pupjes en die groeien niet aan bomen. De basis van iedere vorm van intensieve dierhouderij is om er zoveel mogelijk aan te verdienen met zo min mogelijk uitgaves.”
“Wij willen de dieren die niet langer rendabel blijken voor de fokker nog een mooie toekomst bezorgen”, vervolgt ze. “Daar is veel geld mee gemoeid. Want de dieren worden weliswaar gratis aan ons afgestaan, ze hebben vaak medische zorg nodig en speciaal voer. Wij klaren die klus zonder enige vorm van subsidie. Het vergt nogal wat, maar de veerkracht van de dieren maakt het uiteindelijk mogelijk dat ze vaak nog een gelukkig leven wacht bij een nieuw baasje.”
"De massa was overweldigend, daar lag ik wakker van."
Els heeft veel gezien maar kan nog altijd ontdaan zijn door wat ze aantrof tijdens haar bezoeken, door de grote aantallen dieren die op het terrein van de fokker aanwezig waren. “Wanneer je, zoals wij, veel waarde hechten aan individuele aandacht en zorg voor ieder dier, was de massa overweldigend. En daar lag ik dan wel van wakker. Zoveel dieren!”
Enkele weken geleden kwamen er al vijftien 'hondjes van Eersel' naar Nispen. In de opslagplaatsen waar ze bleven, deden ze 't niet goed en leken ze onherplaatsbaar. Laten inslapen is dan de enige optie.
Daarop besloot de stichting zich over ze te ontfermen. “Toen ze arriveerden, waren ze doodsbang, trillend en klaar om te vluchten. Hier krijgen ze alle kans om door te groeien tot gewone honden, in alle rust. Het doel is om ze allemaal een permanent nieuw thuis te geven.”
De komende tijd volgen we enkele ‘hondjes van Eersel’ in de opvang van Nispen om te kijken hoe het met ze gaat.
LEES OOK: Els redt Berner Sennen van leven achter de tralies bij omstreden fokker
