Voor het NK was de studente geneeskunde namelijk met vrienden anderhalve week naar Zuid-Tirol geweest. “We hebben vakantie gevierd en flink getraind. Normaal liep ik de 200 en 400 meter, dit soort van trainingskamp heb ik me met name op de horden gericht. Ik gebruikte schema’s van mijn trainer als basis. Het lopen ging best wel goed, ik ging met een tevreden gevoel terug naar Nederland.”

Dat ze Nederlands kampioen werd, was voor haar een grote verrassing. “Vooraf had ik alleen het podium verwacht als ik een perfecte race zou lopen. Niet dat ik won in een spectaculaire tijd overigens, want tegenwoordig zou je niet eens bovenin meedoen.”

Haar studie stond op 1, maar daar kwam verandering in toen bondscoach Laurent Meuwly met Eveline in gesprek raakte. Hij zag veel potentie in de Brabantse atlete, die als Nederlands kampioen niet eens heel veel tijd met de sport bezig was. “Ik vroeg mezelf ook al af hoe goed ik zou kunnen worden als ik meer investeerde in de sport.”

Ze ging op advies van de bondscoach parttime op Papendal trainen en daarnaast was er tijd voor de studie. Op haar 21ste had Eveline haar bachelor geneeskunde op zak. “Door de trainingen op Papendal werden mijn tijden veel beter. Ik werd uiteindelijk fulltime atlete en ben de bond dankbaar voor de kans. Ze trainen niet alleen de toppers, maar ook sporters die talentvol zijn, maar nog stappen moeten zetten.”

Ze heeft ook veel te danken aan haar ouders. “De mentaliteit om ergens volledig voor te gaan, heb ik van hen meegekregen. Een topsporteigenschap: we willen altijd beter worden.”

Individueel pakte ze dit jaar de Nederlandse titel op de 400 meter. Haar grootste kans op medailles in het internationale veld is als lid van de estafetteploeg. Twee keer werd ze Europees kampioen, zowel indoor als outdoor. Deze week hoopt ze op succes bij het WK atletiek. “Normaal gesproken zijn de meiden je concurrent, maar in de estafette helpen we elkaar. Je wint samen en je verliest samen, dat schept een band. Op papier kunnen we met Nederland voor een medaille gaan.”

Het toernooi waar ze echt van droomt, is de Olympische Spelen in Parijs. “Als mensen horen dat je topsporter bent, vragen ze als eerste of je naar de Spelen gaat. Het is zo’n magisch toernooi waar ik graag bij wil zijn. Voor Tokio werd ik niet opgeroepen, dus ik ga ervoor zorgen dat de coaches niet om me heen kunnen.”